ที่จริงท้องแรกนั้นน่าจะเกิดขึ้นในเดือนที่สามหลังจากที่ตุ่มกับฉันได้แต่งงานกัน แต่ฉันไม่รู้ไม่เห็นด้วย ตุ่มมาเล่าให้ฟังในภายหลังว่าเมนส์ไม่มาตามกำหนด แต่ก็ยังไม่ได้คิดอะไร วันหนึ่งต้องก้มยกแค้ชบ๊อกซ์ลงมาจากรถด้วยตัวเองแล้วรู้สึกว่าปวดมวลหน่วง ๆ ในท้อง เลยรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ นั่งอยู่สักพักก็รู้สึกว่ามีอะไรซึ่งไม่ใช่ฉี่หลุดออกมาพอก้มลงดูก็เห็นมีก้อนเลือดขนาดเท่าปลายนิ้วก้อยลอยอยู่ในโถ ด้วยความตกใจจึงรีบดึงชักโครกกลบเกลื่อนหลักฐานหารู้ไม่ว่าไอ้ก้อนที่ลอยอยู่เมื่อตะกี้นั่นน่ะเป็นลูกตัวเองหรือเปล่าก็ไม่รู้ เดือนถัดมาเมนส์ก็กลับมาเป็นปกติเหมือนเดิมจึงเลือน ๆ ไป ฉันฟังเรื่องเล่านี้แล้วก็เฉย ๆ มิได้รู้สึกตื่นเต้นไปด้วยเพราะไม่คิดว่าเป็นลูกจริงหากเป็นลูกจริงจะแท้งค์มันก็ไม่น่าจะง่ายถึงขนาดนั้น
ส่วนท้องที่สองของตุ่มแต่เป็นท้องแรกที่ฉันรับรู้นั้น เกิดจากการที่เราสองคนพากันไปบนขอเอาจากหลวงพ่อโสธรฯ เพราะอยู่กันมานานเกือบปีไม่เห็นมีวี่แววว่าจะท้องสักทีก็เลยวิตกว่าจะต้องไปหาหมามาเลี้ยงแทนลูกเหมือนคู่อ๊อดทอมกันนิด ลูกคนแรกของเราเป็นผู้ชายเกิดปีกระต่ายชื่อ “ปอง” ฉันทึกทักเอาชื่อเรียกเล่นของสมปองมาตั้งซึ่งตุ่มจะตามแย้งว่าไม่ใช่สักหน่อย ชื่อปองมาจากปิงปองต่างหากเพราะตัวเองเป็นแชมป์อยู่ก่อนที่จะท้อง ตุ่มกับฉันลงความเห็นพ้องต้องกันว่าปองไม่ได้ก่อกำเนิดขึ้นอุทรในห้องนอนบังกาโลหนองประจักษ์ของเราอย่างแน่นอน แต่น่าจะเกิดในห้องเดอลุกซ์ในโรงแรมม่านรูดแถบชานเมืองอุดรซึ่งเป็นของใหม่ที่ฉันและตุ่มหาเรื่องสนุกเปลี่ยนบรรยากาศแวะเวียนเข้าไป “ลองเบิ่งจั๊กเทือ” ตอนที่ขับรถกลับจากไปบนขอลูกจากหลวงพ่อโสธรฯนั่นเอง
ตอนที่ตั้งท้องลูกนั้น ตุ่มซึ่งโดยปกติก็ไม่ใช่ผู้หญิงสวยอยู่แล้วยิ่งดูขี้เหร่หนักข้อขึ้นไปอีก ผู้สันทัดกรณีย์ต่างพากันลงมติว่าลูกในท้องต้องเป็นผู้ชายอย่างแน่นอน ในสมัยนั้นที่อุดรมีสถานผดุงครรภ์อยู่แห่งหนึ่งมีชื่อว่า “บำเพ็ญพยาบาล” เจ้าของเป็นพยาบาลบำรุงครรภ์ที่มีความเชี่ยวชาญในการดูแลครรภ์และทำคลอดมาก ทุกคนที่มีและไม่มีส่วนเกี่ยวข้องต่างก็แนะนำให้ฉันพาตุ่มไปฝากท้องที่นี่ซึ่งในทีแรกฉันก็ยังลังเลด้วยยังฝังใจเรื่องที่ผู้ใหญ่เล่าให้ฟังตอนที่ฉันเกิดอยู่ ทางเลือกของฉันนั้นมีเพียงโรงพยาบาลประจำจังหวัดซึ่งเมื่อไปสำรวจดูแล้วเห็นได้ชัดเจนว่าที่คลีนิคบำเพ็ญพยาบาลดีและสะอาดกว่ามาก ฉันจึงตกลงพาตุ่มไปฝากครรภ์ไว้ที่นั่น ระยะแรกของการตั้งครรภ์ เมื่อคุณพยาบาลทราบเรื่องที่เกิดขึ้นกับลูกคนแรกก็สั่งให้ตุ่มระงับกิจกรรมโลดโผนทุกชนิดลงอย่างเด็ดขาดโดยเฉพาะอย่างยิ่งการยกแค้ชบอกซ์และการตีปิงปอง
ตุ่มก็เชื่อคุณพยาบาลเป็นอย่างดี เลิกเป็นลิงเป็นค่างลงชั่วคราว แต่ยังคงออกเที่ยวฟังเพลงกับคณะอย่างสม่ำเสมอเหมือนเช่นเคยทุกครั้งที่มีโอกาส ในช่วงนี้มีน้องใหม่เข้ามาทำงานเป็นเทลเลอร์คนหนึ่ง จบนิติศาสตร์มาจากธรรมศาสตร์ ชื่อจริงเป็นฝรั่งว่า ลิลลี่ แต่กลับมีชื่อเล่นเป็นจีนว่า “หลี” พวกผู้หญิงเรียกว่า “ยัยหลี” บ้าง “ไอ้หลี”บ้าง พ่อของหลีทำธุรกิจค้าไม้อยู่ในประเทศลาวแต่มีบ้านเป็นการถาวรอยู่ที่อุดร เมื่อหลีเรียนจบจึงตัดสินใจกลับมาหางานทำที่อุดรและก็สมใจอยากได้งานเป็นเทลเลอร์ที่ธนาคารในแคมพ์ ตุ่มซึ่งได้รับมอบหมายให้เป็นครูฝึกให้กับหลี ก็ถ่ายทอดวิทยาการทั้งหมดโดยมิได้ปิดบังหวงแหน หลีกับตุ่มจึงติดกันเป็นตังเมตั้งแต่นั้นมา ด้วยความที่หลีเป็นคนช้านุ่มนิ่มไปทั้งตัวแถมยังขี้แงอีกด้วย ทำงานผิดทีไรเป็นต้องนั่งร้องไห้น้ำตาร่วงเผาะ ๆ ทุกคนจึงลงความเห็นว่าหลีน่าจะไปไม่รอด แต่หลีก็สามารถลบคำสบประมาทเหล่านั้นลงได้และอยู่รอดจนแคมพ์แตกในที่สุด
พอหลีรู้ว่าตุ่มกับพวกออกทัวร์เที่ยวบาร์กันในคืนวันเสาร์เกือบทุกเสาร์ก็ร่ำร้องขอติดไปด้วย แรก ๆ ตุ่มก็ไม่ยอมเพราะรู้ว่าพวกตัวนั้นลองได้ออกไปแล้วบาร์ไม่เลิกไม่กลับ ลูกเขาเป็นสาวเป็นนางจะกะเตงได้ด้วยได้อย่างไร แต่ที่สุดทนรบเร้าไม่ได้เลยก็ยอมให้ไปด้วย ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาคณะเที่ยวกลางคืนของพวกผู้หญิงก็มีหลีเพิ่มเป็นสมาชิกใหม่อีกคน มีอยู่ครั้งหนึ่งฉันกับทวียอมเสียเหลี่ยมติดตามพวกผู้หญิงไปด้วยเพราะคนเพื่อน ๆ คนอื่นไม่รู้หายไปไหนกันหมด พวกเราพากันออกบาร์หนึ่งเข้าบาร์หนึ่งวนเวียนไปทั่วเมืองอุดร ฉันกับทวีเป็นตัวยืนในขณะที่พวกผู้หญิงประมาณ 4-5 คนรวมทั้งไอ้หลีและน้องสาวชื่อ “นีนี้” ผลัดเปลี่ยนกันออกมาเต้นรำด้วยเกือบไม่ได้หยุดพักกินเหล้าเลย ทุกคนสนุกสนานกันมากจนลืมเวลา มารู้ตัวอีกทีเกือบตีหนึ่ง พากันออกจากบาร์มานั่งกินข้าวต้มกันต่ออีก เมื่อฉันพาหลีและนีนี้น้องสาวไปส่งที่บ้านนั้นเวลาก็ล่วงเลยไปจนเกือบตีสาม แม่ของหลียังไม่นอนด้วยความเป็นห่วงลูกสาว ฉัน ทวีและตุ่มต่างพากันโกยแนบเมื่อได้ยินเสียงแม่ของหลีตะโกนไล่หลังด้วยเสียงอันดังตามมาว่า “ชั้นจะเป็นลม”
นั่นคือบรรยากาศและลักษณะการเที่ยวบาร์เต้นรำฟังเพลงของพวกผู้หญิง ส่วนพวกผู้ชายนั้น จะปักหลักอยู่กับที่เป็นส่วนใหญ่ ยกเว้นวันไหนเมาได้ที่แล้วมีใครปากบอนเสนออะไรแปลก ๆ ออกมาเช่นเสนอให้เปลี่ยนที่กินเหล้า ที่ฮิตติดอันดับคือ ขอนแก่น ซึ่งห่างจากอุดรประมาณ 120 กิโลเมตรถูกเสนอชื่อเป็นประจำ แต่ที่แปลกและจำได้แม่นยำมากคือในคืนหนึ่งเป็นคืนหน้าหนาว นั่งกินเหล้ากันอยู่บนบ้านไอ้วีเพราะนั่งข้างล่างไม่ไหวเพราะอากาศในปีนั้นหนาวนัก จำได้ว่าสักตีหนึ่งกว่าแล้วคุยกันไปคุยกันมาอยู่ดีดีอ๊อดทอมก็เสนอขึ้นกลางวงเหล้าว่า ไปเมืองเลยกันเถอะ เท่านั้นเองวงก็แตก มีมอร์เตอร์ไซค์สองคันของทวีคันหนึ่ง ของแดงแฮนด์ซั่มคันหนึ่ง ไอ้สานเป็นคนขี่รถทวีมีอ๊อดทอมคนต้นคิดนั่งซ้อนท้าย แดงแฮนด์ซั่มขี่รถของมันเองมีเพื่อนรุ่นเด็กซ้อนท้ายไปอีกคัน ส่วนฉัน ทวี ไอ้ตุ่ม สลิดและตุ๊ไมตรี กระโดดขึ้นไปเบียดกันอยู่บนซันนี่ วิ่งตามกันไปเป็นขบวน วิ่งไปจอดไปเกือบทุกกองไฟข้างทางที่พบเห็น ชาวบ้านภาคอีสานส่วนใหญ่เป็นคนยากจนเมื่อหนาวมาก ๆ จะนอนไม่ได้เพราะไม่มีผ้าห่ม ต้องออกมาก่อไฟผิงแก้หนาวกันไปทั้งเด็กผู้ใหญ่และคนแก่
ตามทางหลวงเชื่อมระหว่างจังหวัดจะเห็นมีคนออกมาก่อไฟผิงกันเป็นหย่อม ๆ ไปทั่ว ที่ต้องจอดแวะกองไฟก็เพื่อให้ไอ้พวกที่บ้าขี่มอร์เตอร์ไซค์ได้แวะผิงไฟคลายหนาว ขนาดฉันกับพวกที่นั่งรถปิดกระจกอย่างแน่หนามาด้วยกันยังหนาวแทบตาย ไอ้พวกขี่มอร์เตอร์ไซค์นั้นจะหนาวขนาดไหนคงไม่ต้องอธิบายความเพราะต้องขี่รถที่วิ่งปะทะลมหนาวเต็มหน้าตลอดเวลา จอดรถที่ไรต้องช่วยกันแกะขี้มูกที่ไหลเป็นทางยาวและแข็งกรังเป็นน้ำแข็งคาแก้มทิ้งทุกครั้ง ระยะทางจากอุดรไปเมืองเลยประมาณร้อยหกสิบกิโลเมตรเป็นถนนภูเขาใช้เวลาวิ่งปกติไม่เกิน 3 ชั่วโมงแต่คืนนั้นกว่าจะถึงเมืองเลยก็เกือบเจ็ดโมงเช้า เช่าโรงแรมล้างหน้าล้างตาหาข้าวเช้ากินรองท้อง ที่แรกก็ว่าจะนอนพักเอาแรงกันคนละงีบแต่ต่างก็กลัวว่าจะหลับแล้วจะหลับยาว ก็เลยลงมติเป็นเอกฉันท์พากันขับกลับอุดรตั้งแต่เช้าด้วยพวกขี่มอร์เตอร์ไซค์เข็ดจนตายไม่กล้าขี่กลับตอนกลางคืนอีกนั่นคือหนึ่งในตัวอย่างของความบ้าห้าร้อยจำพวกซึ่งไม่สามารถหาเหตุผลมาอธิบายความได้แต่อย่างใดทั้งสิ้น ถามว่าทำเพื่ออะไรคงไม่มีใครตอบได้ คงจะเหมือนกับพวกที่พากันไปปีนภูเขาหิมาลัยกระมัง ที่ปีนป่ายกันแทบตายพอขึ้นไปถึงยอดแล้วก็ปีนกลับลงมา แยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมันไป ก็เท่านั้นเอง
การจิ๊กของที่ระลึกก็เป็นกิจกรรมที่นิยมมากในบรรดาพลพรรค ของที่ระลึกส่วนใหญ่จะเป็นแก้วน้ำรองลงไปก็เป็นเมนูอาหาร ที่เขี่ยบุหรี่ จานชามแต่ของขโมยทั้งหมดต้องเป็นของที่ “มีตรา” หรือยี่ห้อร้านติดอยู่ด้วยเท่านั้น วิธีจิ๊กก็มีหลากหลายรูปแบบแต่ที่นิยมใช้กันมากคือหนีบจั๊กกะแร้ออกมาจะได้ถ้วยแก้วหรือชามขนาดไม่ใหญ่นักข้างละใบ ขณะที่หนีบห้ามยกมือทักทายใครเป็นเด็ดขาด ของขโมยที่มีขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่จำได้คือป้ายจราจร “ห้ามเลี้ยวขวา” คืนนั้นไปกันหลายคนทั้งรุ่นพี่รุ่นน้อง ขากลับเมากันแประ ไม่รู้ว่าใครดันแบกป้ายห้ามเลี้ยวขวาติดกลับมาด้วย รุ่งเช้าหายเมาตื่นขึ้นมาเห็นป้ายห้ามเลี้ยวขวาตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่บนระเบียงบังกาโลไอ้วี เข่าอ่อนกันเป็นแถว ตกหนักที่ฉันกับไอ้วีต้องรีบแบกป้ายไปซ่อนไว้หลังบังกาโลก่อนที่จะนำไปคืนไว้ที่สี่แยกหน้าตลาดบ้านห้วยตอนดึกสงัดในคืนถัดมา
(โปรดอ่านต่อไปได้อีกนิดที่ความคิดเห็นที่ 1)
จากคุณ : แมงกระพรุน - [ 16 ส.ค. 45 02:58:30 A:203.107.147.44 X: ]
--------------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็นที่ 1
นิสัยการชอบจิ๊กของที่ระลึกนี้ติดตัวฉันมาจนเกือบจะแก่ ตอนที่ทำงานโรงงานเริ่มมีโอกาสได้เดินทางไปตามประเทศต่าง ๆ จนเกือบทั่วโลก ที่บ้านฉันจะมีป้ายแขวนประตูห้องพักโรงแรมและของ “ที่ระลึก” จากสายการบินต่าง ๆ อยู่เกือบครบชุด ที่คนเห็นว่าแปลกและขอแบ่งไปใช้เสียมากคือหมอน หมอนใบเล็ก ๆ ที่ใช้หนุนหลังนั่นแหล่ะ หมอนของสายการบินลุฟท์ทันซ่าชั้นธุรกิจนั้นเป็นที่ต้องการมาก เพราะใครก็ไม่รู้ดันไปโฆษณาว่าเป็นหมอนขนห่าน ตอนนั้นไปยุโรปทีไรจึงไม่เคยบินเครื่องอื่นเลยนอกจากลุฟท์ทันซ่า หากเป็นเที่ยวบินในเอเซียก็ต้องแจแปนแอร์ไลน์ มีอยู่เที่ยวหนึ่งไปญี่ปุ่นขาไปเครื่องบินค่อนข้างว่าง ฉันกับเจ้านายทยอยเก็บหอมรอมริบเอาหมอนมาซุกไว้ได้คนละเกือบหกใบเพราะต่างคนต่างก็มีคนสั่งให้เหน็บหมอนกลับไปฝาก แต่เที่ยวนั้นดวงไม่ดีเจ้านายพาเมียที่อยู่กินกันมานานแต่ไม่ได้จดทะเบียนกันไปเที่ยวญี่ปุ่นด้วย ปรากฏว่าเข้าเมืองไม่ได้โดนกักอยู่ที่ด่านตรวจคนเข้าเมือง เพราะเมียเจ้านายคนที่ไม่ได้จดทะเบียนกันคนนั้นเป็นผู้หญิงที่สวยมาก อธิบายอย่างไร เจ้าหน้าที่ ตม.ญี่ปุ่นหน้ากวนประสาทเพราะอดนอนหรือทะเลาะกับที่บ้านมาก็ไม่ทราบได้ก็ไม่ยอมให้พวกเราเข้าเมืองท่าเดียว ขนาดเอาจดหมายเชิญที่โรงงานญี่ปุ่นเชิญพวกเรามาดูงานให้ดูก็ยังไม่ยอม เพราะคิดฝังใจอยู่ท่าเดียวว่าฉันกับนายพาผู้หญิงมา “ขายหรือทำมาหารับประทาน” ในญี่ปุ่น
ฉันกับนายถูกกักไว้ในห้องโล่ง ๆ มีแต่ม้านั่งยาว ๆ สองสามตัวเป็นชั่วโมง ส่วนเมียเจ้านายถูกกันไปสอบไปค้นตัวอยู่อีกห้องหนึ่ง ไอ้เราก็ดูหนังมากหรืออะไรก็ไม่รู้ กระซิบบอกนายว่า สงสัยในห้องนั้นจะต้องมีกล้องวงจรปิดแอบดูพฤติกรรมของเราทั้งสองคนอยู่แน่นอน ในกระเป๋าเคบินของเราทั้งสองนั้นเล่าก็มีแต่หมอนเรือบินอัดอยู่เต็มไปหมด จะเอาออกก็ไม่กล้าเพราะกลัวมีคนเห็น จะเอาไว้กับตัวก็เสียวว่าจะโดนค้นคิดฟุ้งซร้านเลยเถิดไปว่าเที่ยวนี้อาจติดคุกญี่ปุ่นได้ ในใจฉันตอนนั้นก็คิดวนเวียนอยู่ว่า สมน้ำหน้าอยากไปจิ๊กของเขามา ฟ้าดินจึงลงโทษเอา
สุดท้ายต้องตัดใจวัดดวงใช้วิธีผลัดกันยืนบังในขณะที่อีกคนทะยอยเอาหมอนที่จิ๊กมาซุกไว้ใต้เก้าอี้มุมห้องจนหมด เสียดายแทบแย่เพราะไม่ปรากฏว่าไม่โดนค้นตัวแต่อย่างใด เมียนายก็เข้าเมืองได้ในที่สุดเมื่อนายใหญ่ของ ตม. ญี่ปุ่นบังเอิญเดินตรวจงานผ่านมา ถามว่ามีเรื่องอะไรกัน ฉันก็อธิบายให้ฟัง เอาจดหมายเชิญจากโรงงานที่จะมาดูงานให้ดู แกก็รับเอาไปดูแล้วหยิบพาสปอร์ตของพวกเราไปพลิก ๆ ดูสักพัก ก็หันไปตะคอกเจ้าหน้าที่ ตม. คนที่กักเราไว้ยาวเหยียด ไอ้หมอนั่นเปลี่ยนไปเป็นคนละคน จากตอนแรกที่กร่างเสียราวกับว่าตัวเองเป็นเจ้าของประเทศญี่ปุ่น หน้าซีดราวกันผักกาดขาวลวกน้ำร้อน ได้ยินแต่เสียงรับคำว่า “ไฮ้..ไฮ้” ก่อนที่จะประทับตราปล่อยให้พวกเราผ่านเข้าเมืองไปในที่สุด
ฉันกับนายและเมียที่ไม่ได้จดทะเบียนซึ่งร้องไห้เสียจนตาบวมเพราะตกใจและอายที่โดยญี่ปุ่นค้นตัวเสียเกลี้ยงเกลาไปทุกซอกทุกมุมต่างไม่เข้าใจว่าเหตุใด ตม.คนนั้นจึงปล่อยเอาง่าย ๆ มานั่งเดากันในภายหลังเอาว่าคงดูเอาจากพาสปอร์ตของพวกเราทั้งสามคนมีตราวีซ่าเข้าประเทศต่าง ๆ ประทับอยู่มากมายโดยเฉพาะของเมียนายซึ่งมีถึงสองเล่มเย็บติดกันอยู่ หากเมียนายเป็นผู้หญิงอาชีพพิเศษจริง ก็น่าแปลก เพราะเดินทางไปหารับประทานมาทั่วโลกแล้ว เลยอดนึกสงสารเจ้าหน้าที่ ตม.คนนั้นไม่ได้ เพราะปีนั้นแกคงไม่ได้ขึ้นเงินเดือนเหตุเพราะอาจจะฉลาดที่คาดเดาเรื่องในทางร้ายได้เก่งกาจมาก แต่ก็ไม่เฉลียวเป็นถึงเจ้าพนักงานตรวจคนเข้าเมืองแต่กลับมองข้ามตรรกง่าย ๆ ไปได้ไง หากไม่ใช่เพราะถือเอาอำนาจที่มีเป็นใหญ่หรือไม่ก็การที่ปล่อยให้โมหะจริตชักนำให้ใช้อำนาจที่มีนั้นจนเลยเถิดไปจนเสียคนถูกเจ้านายตำหนิเอาในที่สุด
โชคดีที่ตอนเริ่มตั้งท้องตุ่มไม่แพ้มากมายอะไรนัก แค่มีโอ้กอ้ากเป็นพิธีในตอนเช้าเพื่อมิให้เสียธรรมเนียมคนท้องเท่านั้น ระหว่างวันจะเป็นปกติทุกอย่างจะมีแปลกออกไปก็คงเป็นเรื่องอาหารการกิน เพราะตุ่มเลิกกินของโปรดอันได้แก่อาหารลาวประจำชาติทุกชนิดลงอย่างสิ้นเชิง หันกลับไป “รับประทาน” ของฝรั่งอย่างเป็นล่ำเป็นสรร อยู่บ้านก็ทำฮ้อดดอกแชนดวิชกิน ไปทำงานก็ฝากไอ้เกดซื้อแฮมชีสหรือไม่ก็เบคอนเอ๊กซ์ห่อกระดาษฟอย์ดไปกินกลางวันที่รามสูร ตกเย็นไอ้เกดจะซื้อหาแซนด์วิชอย่างใดอย่างหนึ่งไว้รอท่าเพื่อให้นำกลับบ้านเป็นมื้อเย็นไม่เคยขาด เหตุที่ไอ้เกดเอาอกเอาใจตุ่มถึงขนาดก็เพียงเพราะว่าตุ่มนั้นจัดอยู่ในกลุ่ม “ลูกค้า” ที่ทิปหนักในบัญชีรายชื่อลูกค้าประจำของมันเท่านั้น มิได้คิดพิศวาสตุ่มเป็นพิเศษกว่าคนอื่นแต่ประการใด
หน้าที่ประจำของไอ้เกดคือการทำความสะอาด ม๊อบพื้น เทขยะ หน้าที่เสริมคือการวิ่งซื้อบุหรี่ กาแฟแซนด์วิชจากหลังโรงครัว NCO ซึ่งไอ้เกดกว้างขวางเข้านอกออกในได้คล่องแคล่ว วันวันไอ้เกดจึงรับทิปจากการวิ่งซื้อของให้บรรดาลูกพี่ทั้งหลายอย่างเป็นกอบเป็นกำ ราคามาตรฐานสำหรับกาแฟราคาปกติแก้วละไดม์คือหนึ่งควอเตอร์ บุหรี่วินซ์ตั้น มาร์โบโร่ หรือซาเล็มซองละควอเตอร์คือสองควอเตอร์หรือสิบบาทขาดตัว เป็นต้น อย่าลืมว่าสมัยนั้นบุหรี่ก้นกรองไทยมีราคาซองละหกบาทเท่านั้น บ่อยครั้งเหมือนกันที่มันมีของ “พิเศษ” มาเสนอขายโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อถึง “หน้าเปลี่ยนของ” ซึ่งหมายถึงเวลาที่กำหนดไว้ว่าข้าวของเครื่องใช้ชนิดใดหมดอายุการใช้งานลงถึงเวลาต้องเอาของใหม่มาเปลี่ยน ข้าวของเครื่องใช้ทุกชนิดในแคมพ์มีอายุการใช้งาน เมื่อของใดหมดอายุการใช้งานลงจะต้องเปลี่ยนเอาของใหม่มาใช้เสมอ นี่เองเป็นเหตุให้ผู้รับเหมาขนขยะในแคมพ์ไปทิ้งเป็นงานที่มีคนเข้าประมูลกันอย่างเอาเป็นเอาตายทุกปีไป ของพิเศษที่ไอ้เกดนำมาเสนอขายอยู่เนือง ๆ จึงเป็นพวกถ้วยโถโอชามมีดช้อนซ่อมแก้วน้ำแก้วเบียร์แก้วเหล้าเป็นชุด ๆ ที่หมดอายุการใช้งานแล้วจาก NCO คลับนั้นเอง
พอท้องเริ่มแก่อุ้ยอ้ายหนักหนักเข้า ตุ่มก็เลิกเที่ยวกลางคืนไปโดยปริยายเพราะ “อายเขา” ในขณะที่ฉันก็มีงานอดิเรกเพิ่มมาอีกอย่างที่ฉันเห็นว่าสนุกนักและตุ่มจะยอมให้ฉันเล่นอยู่เพียงคนเดียวคือการ “คลำลูกดิ้น” ลูกในท้องตุ่มเป็นเด็กอยู่ไม่สุขตื่นขึ้นมาทีใดต้องทุบต้องถองบิดตัวเหยียดขาให้วุ่นวายไปหมด การเล่นคลำลูกดิ้นก็ทำได้ง่าย ๆ ด้วยการเอามือไปวางแปะไว้ที่หน้าท้องแล้วคอยเดาว่าไอ้ที่โปนกลิ้งไปกลิ้งมานั้นน่ะเป็นหัวเป็นมือหรือเท้าของลูกกันแน่ ฉันเห็นว่าสนุกนัก
แม้ว่าท้องตุ่มจะโตและอุ้ยอ้ายขึ้นทุกวัน ฉันและพลพรรคก็ยังคงสนุกสนานไปโน่นมานี่กันเป็นปกติโดยที่ตุ่มก็มิได้หวงห้าม ตกดึกพอเมากันได้ที่ทีไรก็มักมีรายการ ”ออกไปซื้อของ” ซึ่งส่วนใหญ่ล้วนเป็นของแปลก ๆ ที่ไม่น่าซื้อหากันในเวลาค่ำคืนเป็นประจำ ที่ยกเป็นข้ออ้างและต่อมาได้กลายเป็นคำรหัสรู้กันว่าหมายถึงอะไรคือการออกไป “ซื้อยาสีฟัน”
ในคืนก่อนวันที่ตุ่มจะคลอดลูกคนแรกซึ่งเป็นคืนวันศุกร์ อยู่ ๆ ไอ้ตุ๊ไมตรีก็ชวนให้ออกไปซื้อยาสีฟันกันเสียจนดึกดื่น เมื่อกลับมาถึงบ้านพอหัวถึงหมอนฉันก็หลับเป็นตาย ตกตอนค่อนรุ่งขณะที่กำลังมีความรู้สึกคลับคล้ายคลับคราว่าตัวเองจมอยู่ในเหวลึกก็ได้ยินเสียงตุ่มเรียกแว่ว ๆ อยู่ไกล ๆ ไอ้ตัวฉันก็พยายามจะขานรับแต่ในความรู้สึกว่าเสียงขานรับของฉันนั้นมันเบาเสียเหลือเกิน เสียงเรียกของตุ่มดังขึ้นเรื่อย ๆ จนฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาใจเต้นระรัวไปหมดเนื่องจากเพิ่งจะหลับไปได้ยังไม่ถึงชั่วโมงดี ความมึนงงบวกกับความเมายังคุกรุ่นอยู่เป็นอันมากเพราะเป็นเวลาเพียงตีสองย่างเข้าตีสาม ตุ่มกระซิบบอกฉันราวกับจะกลัวใครได้ยินว่าเจ็บท้องสงสัยจะออกลูก ในความง่วงงัวเงียและมึนเมานั้นฉันตอบตุ่มส่ง ๆ ไปว่ายังไม่ออกง่าย ๆ หรอกท้องแรกบางทีเจ็บท้องตั้งหลายวันลูกยังไม่ออกเลย ว่าแล้วก็พลิกตัวหลับต่อไปอย่างง่ายดาย
แล้วฉันก็ได้ยินเสียงตุ่มเรียกชื่อฉันดังแว่ว ๆ มาแต่ไกลและค่อย ๆ ใกล้ตัวเข้ามาเรื่อย ๆ อีกครั้ง จนครั้งสุดท้ายได้ยินเต็มประโยคคำถามสลับกับเสียงร้องไห้ฮือ ฮือดังชัดเจนว่า “จะไปหรือไม่ไป ฮือ ฮือถ้าไม่ไป ฮือ ฮือ ข้อยไปเองก็ได้ ฮือ ฮือ เจ็บจะตายอยู่แล้วโว้ย” เพียงแค่นั้นฉันก็กระเด้งขึ้นมาทั้งตัว หายง่วงหายเมาเป็นปลิดทิ้ง คว้าได้เสื้อยึดกางเกงยีนกุญแจรถและกระเป๋าเครื่องคลอดที่จัดเตรียมไว้หลายอาทิตย์แล้ว จูงมือตุ่มไปขึ้นรถขับลากตั้งแต่เกียร์หนึ่งถึงเกียร์สามยังไม่ทันจะลงเกียร์สี่ก็ถึงหน้าคลีนิคบำเพ็ญพยาบาลโดยสวัสดิภาพ
จากคุณ : แมงฯ - [16 ส.ค. 45 02:59:36 A:203.107.147.44 X:]
ความคิดเห็นที่ 2
คราวนี้ฟลุ้คแฮะ ได้อ่านเป็นคนแรก แหม.. ลุ้นไป เขินไปนะเนี่ย นึกภาพตอนพี่แมงกระพรุนทำท่า "คลำลูกดิ้น" อ่ะ คนไม่มีลูกก็ยังเงี้ย..
อันที่จริงเขาว่าคนที่ไปขอลูกกับหลวงพ่อโสธรนั้นน่ะ มักจะได้ลูกสาวนะคะ แต่ของบ้านนี้แปลกดี ได้ลูกชายมา หมูแดงก็ลูกสาวหลวงพ่อโสธรนะคะ ขอบอก
ไปนอนก่อนละ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาคุยต่อ รักษาสุขภาพนะคะ
จากคุณ : หมูแดงจ้ะ - [16 ส.ค. 45 03:36:51 ]
ความคิดเห็นที่ 3
มาเข้าเวรรออีกคนนึง แหม ไม่น่าจบเลย เรื่องกำลังลุ้นระทึก อยากรู้เหมือนกันค่ะ ว่าไอ้เวลามีคนอยู่ในท้องรู้สึกยังไง เคยแต่มีคนถีบจากข้างนอก อยากให้มีคนถีบจากด้านในตัวเรามั่ง คงรู้สึกต่างออกไป ตกลง ไปซื้อยาสีฟัน นี่คืออะไรอ่ะพี่แมงฯ ไม่เคลียร์ อธิบายหน่อย
จากคุณ : bellissima - [16 ส.ค. 45 05:17:10 A:217.162.158.165 X:]
ความคิดเห็นที่ 4
สงสัยเหมือนกันว่า "ยาสีฟัน" นี่อะไร
จากคุณ : GTW - [16 ส.ค. 45 05:35:38 A:202.133.148.8 X:]
ความคิดเห็นที่ 5
ทักทายน้องหมูแดง น้องเบล คุณ GTW และ ร่วมขบวนสงสัยด้วยคนค่ะ
จากคุณ : ปราณ - [16 ส.ค. 45 07:10:05 ]
ความคิดเห็นที่ 6
“จะไปหรือไม่ไป ฮือ ฮือถ้าไม่ไป ฮือ ฮือ ข้อยไปเองก็ได้ ฮือ ฮือ เจ็บจะตายอยู่แล้วโว้ย” เพียงแค่นั้นฉันก็กระเด้งขึ้นมาทั้งตัว ....เอิ๊ก เอิ๊ก...ขำพี่แมงกระพรุนจนน้ำตาไหลเลย ขอคุณพระคุ้มครองพี่แมงกระพรุนและครอบครัวนะคะ..ติดตามอ่านทุกตอน..สนุกค่ะ
จากคุณ : นิดนิดหน่อยหน่อย - [16 ส.ค. 45 10:05:42 ]
ความคิดเห็นที่ 7
ก๊ากเลย..เหมือนกันค่ะ "ข้อยไปเองก็ได้โว้ย." เห็นภาพเลยอ่ะค่ะ หวัดดียามสายค่ะ ทุกท่าน ขอให้มีความสุขค่ะ...HAVE A NICE DAY!...
จากคุณ : ริมเส้นขอบฟ้า - [16 ส.ค. 45 10:39:56 ]
ความคิดเห็นที่ 8
ไปซื้อยาสีฟัน น่าจะแปลว่า ได้เวลาออกท่องราตรีแล้ว เป็นรหัสลับให้ค่อยๆ ทยอยย่องออกสลายวงเหล้าไปต่อที่อื่น ถูกไหมพี่แมงฯ เขียนเร็วจริง พรุ่งนี้จะไปเที่ยวเกาะค่ะ ไปแพคกระเป๋าก่อนนะคะ รอลุ้นต่อไปเหมือนเดิมค่ะ
จากคุณ : JW - [16 ส.ค. 45 12:29:30 A:142.173.107.180 X:]
ความคิดเห็นที่ 9
ไปฮันนีมูน อ่ะค่ะ 3 วันรวด เพิ่งเคลียร์งานกันเสร็จ อย่าอิจฉานะตัวเองอะ..อะ..ไม่ต้องหลิ่วตานะคะ รับรองไม่มีเซอร์ไพรซ์ตอนกลับโอ้กอากเหมือนนางเอกค่ะ
จากคุณ : JW - [16 ส.ค. 45 12:37:32 A:142.173.107.180 X:]
ความคิดเห็นที่ 10
โอ้โห... “ลองเบิ่งจั๊กเทือ” นี่มันจริงๆเลยนะครับ เพราะผมเห็นหลายคู่แล้ว ถ้าอยู่ในภาวะปกติ ประจำที่ แล้วยังไง๊ก็ไม่ตั้งท้อง แต่พอเปลี่ยนบรรยากาศ เปลี่ยนสถานที่ ล่ะก็....ได้ทู๊กราย คุณ JW ก็ระวังนะครับ จะได้ "น้องเกาะ" กลับมา ขอให้เที่ยวให้สนุกนะครับ เที่ยวเผื่อด้วยจะได้รูปสวยๆอีกที
จากคุณ : พิจิก27 - [16 ส.ค. 45 13:37:00 A:203.121.149.181 X:]
ความคิดเห็นที่ 11
ตามมาอ่านต่ออย่างเหนียวแน่น ตอนนี้สนุกจังค่ะ โดยเฉพาะตอนจิ๊กของ เออ อยากรู้นะว่าตอนที่ขโมยป้ายจราจรไป พี่ๆ คิดอะไรกันอยู่ อิอิ
จากคุณ : O-HO - [16 ส.ค. 45 13:50:51 ]
ความคิดเห็นที่ 12
sanook jung ka
@^v^@
จากคุณ : P_JUNG - [16 ส.ค. 45 16:26:32 A:194.82.103.140 X:193.60.131.2, 193.60.131.12]
ความคิดเห็นที่ 13
If you go to
จากคุณ : guest - [16 ส.ค. 45 16:44:39 A:133.68.126.131 X:]
ความคิดเห็นที่ 14
กลับมาแล้ว ไม่ใช่ พอแจ้ง จส100 แล้ว ถูกจับได้โดยละม่อมนะครับ พอดีมีปัญหากับอินเตอร์เน็ตนิดหน่อย สำหรับเพลงประกอบ รวมแล้ว มีสองเพลง หนึ่ง คือ Just the Way You Are ของ Billy Joel
อีกเพลงก็ เพลงที่พี่แมงฯ ร้องว่า โอบะ ของซานตานา อีกหนึ่งตำนานที่ยังมีชีวิตนี่ คาดว่าน่าจะเป็นเพลง
Hannibal
Ah ya e ya Ah e yea ya Oba ibo si areo Ergua mala gura obakoso cabiosile ache
เป็นเพลงที่มีเนื้อร้องสั้นจริงๆ แต่ดนตรีก็ยอดเยี่ยมตามสไตล์ซาตานาเขาหล่ะครับ พรุ่งนี้เย็นๆ จะอัพโหลดขึ้นไปให้ฟังครับ บอกต่อกันอีกนิดนะครับ สำหรับผู้ที่จะดาวน์โหลดเพลง ที่ลิงค์ของผม ตอนนี้ผมก็ยังหาโฮสต์ซิ่งฟรี ซึ่งสามารถนำเอ็มพีสาม ไปลงแล้วไม่ถูกตรวจไม่ได้ ปัจจุบันพอนำขึ้นไปประมาณ 2 วันก็จะถูกตรวจพบ ทำให้ไม่สามารถดาวน์โหลดได้ ไว้ผมจะรวบรวมอีกที นำขึ้นไปให้ดาวน์โหลดกันอย่างจุใจเลยทีเดียว
จากคุณ : biblio - [16 ส.ค. 45 16:52:07 A:203.110.64.68 X:]
ความคิดเห็นที่ 15
สวัสดีครับ...ทุก ๆ ท่าน เพิ่งเข้ามาอ่านครับ
จากคุณ : สร้อยอินทนิล - [ 16 ส.ค. 45 19:55:56 A:203.151.77.99 X:192.168.0.25, 203.151.205.10 ]
ความคิดเห็นที่ 16
โอว ไล่อ่านมาตามจนทันแย้ว เย้ ๆ ขำเรื่องที่จิ๊กของจริง ๆ เลยค่ะ เพื่อน ๆ ที่นี่ (อังกฤษ) ก็เคยเมาแอ๋ มีครั้งหนึ่ง หอบเอากระถางต้นไม้ ขนาดใหญ่ หนุ่ม ๆ ต้องยกกันสามคน ไม่รู้ไปเอามาจากไหน พอสร่างแล้ว ก็ไม่เห็นมีใครจำได้ซักคน เอิ๊กส์ ขำตอนที่พี่ตุ่มร้อง "ไปเองก็ได้โว้ย" ด้วยอะ ฮี่ ๆ ^^
จากคุณ : Clear Ice - [ 16 ส.ค. 45 21:35:48 ]
ความคิดเห็นที่ 17
สวัสดีคุณปราณด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะที่กรุณาทักทาย อ่านกระทู้พี่แมงกระพรุนนี่ดีนะคะ ได้เพื่อนเยอะเลย ไม่เหงาดีค่ะ นอกจากคุณปราณแล้วขอทักเพื่อนร่วมกระทู้ทุกท่านเลยนะคะ ผับแถวอังกฤษนี่มีที่รองแก้วน้ำแบบที่คุณแขกเยือน (guest) ว่าเยอะเลยค่ะ ไม่ต้องจิ๊กเลย หยิบมาได้เฉยๆ ไม่มีใครว่าอะไร แต่ก็ไม่เคยเห็นใครหยิบมาซักที สงสัยเขาดูกันจนเบื่อแล้วมั๊ง สงสัยเรื่องไปซื้อยาสีฟันเหมือนกันนะคะ หนุ่มไหนรู้คำตอบมาเฉลยหน่อยเหอะ จะได้หายข้องใจ ต้องขอยืมมุข "ลองเบิ่งจั๊กเทื่อ" ไปเล่าให้เพื่อนฟังมั่ง มีอีกหลายคู่เลยที่รอเจ้าตัวน้อยอยู่
จากคุณ : หมูแดงจ้ะ - [ 17 ส.ค. 45 00:40:40 ]
ความคิดเห็นที่ 18
พี่หมูแดงคะ ผับที่อังกฤษเนี่ย เพื่อนไอซ์มันไม่จิ๊กที่รองแก้วหรอกค่ะ จิ๊กแก้วกันเลยต่างหาก 555 ^^
จากคุณ : Clear Ice - [ 17 ส.ค. 45 01:09:13 ]
ความคิดเห็นที่ 19
@^_^@
จากคุณ : Taratorn - [ 17 ส.ค. 45 01:47:59 A:194.80.32.12 X:10.38.40.120 ]
ความคิดเห็นที่ 20
สวัสดีค่ะ คุณลุงแมงฯ สรุปเอาเองว่าคงต้องเรียกสรรพนามว่า "คุณลุง" Lady Marmalade ติดตามอ่านเรื่องของคุณลุงมาตลอดเลยค่ะ แต่ไม่กล้าทักทายคุณลุงและคนอื่นๆๆเท่าไร แต่ชอบเรื่องของคุณลุงมากเลยอยากเข้ามาแสดงความชื่นชมในผลงานด้วยอีกคนค่ะ อ่านเรื่องของคุณลุงแล้วทำให้Lady Marmalade คลายความคิดถึงเมืองไทยไปได้เยอะเลยค่ะ รออ่านตอนที่ 41 นะค่ะ
จากคุณ : Lady Marmalade - [ 17 ส.ค. 45 12:58:33 A:67.249.218.253 X: ]
ความคิดเห็นที่ 21
ว่ากันไปแล้วนะ เรื่องจิ๊กของในผับนี่หมูแดงว่าทำง่ายมากๆเลย ถ้าใครอยากได้จริงๆละก็ หยิบใส่กระเป๋าเสื้อโค้ท หรือเสื้อแจ๊คเก็ตมาได้เลย ไม่มีใครรู้หรอก เพราะเสื้อมันหนาออกยังงั้น (แต่ไม่ได้มาสนับสนุนให้ไปจิ๊กของใครนะ ขอออกตัวก่อน เดี๋ยวจะมีคนมาถล่ม)
พูดเรื่องจิ๊กป้ายนี่เลยนึกขึ้นมาได้ว่าเมื่อปีที่แล้วน่ะ มีคนมาจิ๊กป้ายที่หน้าบ้านเราเหมือนกัน นึกแล้วยังขำไม่หายเลย คือเราประกาศขายบ้าน เอเยนต์เขาก็จะเอาป้ายมาปักไว้ที่หน้าบ้าน วันเสาร์วันหนึ่งเดินลงไปดู อ้าว ป้ายหายไปไหนแล้วล่ะ เลยโทรไปบอกกับเอเยนต์ว่าป้ายหายไป เขาก็ให้คนเอาอันใหม่มาปักไว้ให้ แล้วเขาก็ขับรถตระเวณดูตามถนน เจอค่ะ ป้ายขายบ้านอันที่หายน่ะ นอนเค้เก้อยู่หน้าบ้านอีกหลัง ๒ บล็อคถัดไป เจ้าของบ้านนั้นเขาก็งงว่าป้ายมันมาอยู่หน้าบ้านเขาได้ยังไงเพราะเขาไม่ได้จะขายบ้านซักกะหน่อย คุยไปคุยมาถึงได้รู้ว่าเมื่อคืนสามีเขาไปเที่ยวผับ เมาแอ๋กลับบ้านมาเลย สงสัยคงเป็นแกนั่นแหละยกป้ายขายบ้านหมูแดงไป เพราะมันเป็นทางผ่านตอนเดินกลับมาจากผับน่ะ คิดแล้วตลกดี
จากคุณ : หมูแดงจ้ะ - [ 17 ส.ค. 45 16:07:00 ]
ความคิดเห็นที่ 22
ตามมาอ่านค่ะ หนุกดี ตอนเป็นเด็กอยู่โคราชค่ะมีแคมป์ทหารเหมือนกัน อ่านของพี่แมงแล้วได้บรรยากาศเก่าๆเลย
จากคุณ : mango - [ 17 ส.ค. 45 17:06:54 A:202.133.163.172 X: ]
ความคิดเห็นที่ 23
To K.หมูแดง
How does ที่รองแก้วน้ำที่อังกฤษ look like rur?? I have one (from
จากคุณ : guest - [ 17 ส.ค. 45 17:59:44 A:133.68.126.131 X: ]
ความคิดเห็นที่ 24
ตอนนี้ไม่ค่อยว่าง มาทีได้อ่านเรื่องสนุก ๆ ต่อนี่ดีจังเลย
จากคุณ : Licht (Miran) - [ 17 ส.ค. 45 20:09:27 ]
ความคิดเห็นที่ 25
นั่นสิ เอาป้ายจราจรมาได้นี่ .. สุดๆ แล้ว :) แหะ แหะ .. ดูรูปตอนแต่งงานแล้วพี่ตุ่มหน้าตาสวยสะเชียว คุณพี่แมงกะพรุนก็ชมพี่ตุ่มซะเรื่อยเลย
จากคุณ : scottie - [ 17 ส.ค. 45 20:15:22 ]
ความคิดเห็นที่ 26
สวัสดีครับ พ่อแม่พี่น้องชาวแมงกะพรุนแฟนคลับทุกท่าน ขอบ่นเล็กๆ นิดนึง หวยคุณเจไม่แม่นเลยครับ 304 อุตส่าห์ทุ่มสุดๆ โดนกินเรียบ ไม่เฉียดทั้งเต็ง ทั้งโต๊ด แถมยังหนีไปฮันนีมูนซะอีก โฮ่ง รูปของคุณริมเส้นขอบก็น่ารักตามเคยครับ เถียงกับเด็กอยู่นานว่าหมาจริงหรือหมาตุ๊กตากันแน่ เพลงประกอบตอนนี้ก็ขอตามน้ำใช้เพลง โอบะ ของพี่แมงแล้วกัน คุณ bib ครับ ผมว่าเพลงนี้พี่แมงหมายถึงเพลง Jingo น่ะครับ อยู่ในอัลบั้มแรกๆ ชื่อ Santana ที่หน้าปกขาวดำเป็นรูปเสือหรือสิงห์โตแยกเขี้ยวนี่แหละ เนื้อร้องไม่มีอะไรเลยจริงๆ ร้องอยู่แค่ Jingo Jingo la O la la O la la O la la O la ทั้งเพลง (แต่ฟังเป็นโอบะๆ อย่างที่พี่แมงว่า) เต้นกันมันสุดๆ
เคยผิงไฟถึงเช้าเพราะหนาวจนนอนไม่ได้เหมือนกันครับ จำได้ว่าหนาวขนาดผิงด้านหน้าแต่หลังก็ยังหนาว เลยต้องพลิกกลับหน้ากลับหลังอยู่ตลอดเวลาเหมือนย่างปลายังไงยังงั้น ตัวงี้เหม็นควันหึ่งเป็นไส้กรอกรมควัน แต่นึกถึงขี่ตอไซค์ตอนตี 2 โต้ลมหนาว 4-5 ชม.นี่ให้เมายังไงก็ไม่เอาละครับ ทารุณชัดๆ ให้ปีนเขาหิมาลัยยังดีกว่า
จากคุณ : มูโจ้ (มูโจ้) - [ 17 ส.ค. 45 21:19:30 ]
ความคิดเห็นที่ 27
^_^
จากคุณ : Lazy Genius - [ 17 ส.ค. 45 23:07:00 ]
ความคิดเห็นที่ 28
ขอบคุณมากครับคุณมูโจ้ที่ให้ความกระจ่าง ก็เลยไปหาเพลง Jingo พร้อมหน้าปกชุดมาเป็นบรรณาการครับ ส่วนลิงค์ด้านล่างก็เป็นเพลงที่ค้างไว้แถมด้วย
http://www.angelfire.com/nb/q4/Billy_Joel___Just_The_Way_You_Are.mp3
http://www.angelfire.com/nb/q4/Santana___Jingo.mp3
http://www.angelfire.com/nb/q4/Santana__08__Hannibal.MP3
http://www.angelfire.com/nb/q4/17___Theme_From_Love_Story___Francis_Lai.mp3
มีเวลาให้ดาวน์โหลดกันประมาณสองวันนะครับ สำหรับเพลง Jingo เนื้อร้องก็ดังนี้ครับ
Jingo Jingo Jingo Jingo Ba Lo Ba, Ba, Lo Ba, Ba, Lo Ba, Ba, Lo Ba, Lo Ba, Ba, Lo Ba, Ba, Lo
Ba, Ba, Lo Ba Jingo นี่หน้าปก
จากคุณ : biblio (biblio) - [ 18 ส.ค. 45 00:06:40 ]
ความคิดเห็นที่ 29
หน้าปกครับ
จากคุณ : biblio - [ 18 ส.ค. 45 00:08:25 ]
ความคิดเห็นที่ 30
คุณ guest คะ ที่รองแก้วในผับแถวนี้มันทำด้วยกระดาษแข็งหนาเชียวค่ะ แล้วก็มีโลโก้ของเบียร์ยี่ห้อต่างๆอยู่ด้านบน เบียร์ที่นี่มีเยอะมาก หลายสิบยี่ห้อเลย ที่รองแก้วก็จะมีต่างๆกันไป แต่ไม่ใช่ทุกผับมีหมดทุกแบบหรอกนะคะ คือถ้าเขาขายอะไร เขาก็จะมีอันนั้นมาวาง หลายคนชอบสะสมพวกโลโก้สินค้า ก็มักจะชอบของพวกนี้น่ะค่ะ เอาไว้วันไหนไปผับจะหยิบมาให้ดูซักอัน
จากคุณ : หมูแดงจ้ะ - [ 18 ส.ค. 45 02:53:18 ]
ความคิดเห็นที่ 31
มาแล้วค่ะ ที่รองแก้วในผับที่อังกฤษ เมื่อคืนตาเด๋อไปผับก็เลยให้หยิบมาให้ดูอย่างละอัน แต่โชคไม่ดีเพราะมีเหลืออยู่แค่แบบเดียว ยี่ห้อ green king คนที่นี่เขาเรียกว่า beer mat นะคะ
จากคุณ : หมูแดงจ้ะ - [ 18 ส.ค. 45 22:13:46 ]
ความคิดเห็นที่ 32
เข้ามานินทาลูกชายครับ ตอนอยู่ในท้องชื่อ"น้องแพ็ท (แม่แป๋มกะพ่อแน็ต)" พอคลอดออกมามีชื่อเพิ่มมาอีกเป็น"ตัวหนอน/ดักแด้" ตอนนี้ขวบครึ่งมีชื่อเพิ่มมาอีกอื้อเลย"ตัวแสบ/ลูกลิง/เจ้าเปี๊ยก/คุณชาย/เจ้านาย" ไม่รู้ว่ากว่าจะโตจะมีอีกกี่ชื่อ week ที่แล้วพักร้อนครับเลยไม่ค่อยได้ตามอ่านเท่าที่ควร แต่ก็กลับบ้านคุณแม่ไปหารูปเก่าๆของฝั่งลาว กะ ว่าจะเอามาโชว์บ้างครับ
aub_aib
จากคุณ : อุ๊บ อิ๊บ - [ 19 ส.ค. 45 10:51:50 A:203.147.4.197 X: ]
ความคิดเห็นที่ 33
@--@ L ....
จากคุณ : APO96330 - [ 20 ส.ค. 45 13:58:45 A:203.152.14.135 X:10.10.10.104 ]
ความคิดเห็นที่ 34
I got back from honeymoon leaw ka
Now I have an internet connection problem
Just drop by to say hello ka
Miss you all
Jay
จากคุณ : JW - [ 21 ส.ค. 45 03:32:44 A:207.194.20.87 X: ]
ความคิดเห็นที่ 35
++คุณ หมูแดงจ้ะ - [16 ส.ค. 45 03:36:51 ]
เรื่องขอลูกจากหลวงพ่อโสธรฯนี้แปลกนะ เข้าทำนองไม่เชื่ออย่าลบหลู่ ตอนที่ดั้นด้นไปจุดธูปบนขอลูกจากหลวงพ่อกับตุ่มนั้นขอลูกผู้ชายจริง ๆ แล้วก็ได้มาจริง ๆ ได้ทันทีอย่างน่าประหลาด บนไว้ด้วยละคอนชาตรีตามธรรมเนียม ได้ลูกสมใจแล้วไม่ลืมรีบอุ๊บอิ๊บกลับไปแก้บนทันที เพราะกลัวว่าหลวงพ่อจะมาทวงเอาลูกคืนไป
++คุณ: bellissima - [16 ส.ค. 45 05:17:10 ]
เอ้า พวกเราช่วยกันเชียร์น้องเบลกันหน่อย ให้มีน้องเบล์จูเนียร์ไวไวจะได้รู้ว่าเวลาถูกถองจากข้างในมันรู้สึกเป็นอย่างไร นะแค่นึกก็จั๊กกะจี้แล้ว พูดถึงเรื่องถูกถีบจากข้างนอก แมงฯ มีเพื่อนคนหนึ่งเป็นคนชอบนอนละเมอ ตอนที่มันหัดขับรถใหม่ ๆ เมียมันบ่นให้เพื่อน ๆ ฟังเป็นประจำว่า “หลังยอกไปหมด” เพราะโดนยันจนแทบจะตกเตียงเกือบทุกคืน ขำกันจะแย่ตอนที่มันสารภาพกลางวงเหล้าว่า ที่จริงมันฝันว่าขับรถแล้วเหยียบเบรคไปเรื่อยเพราะรถมันติด แต่ที่เหยียบน่ะไม่ใช่เบรก กลายเป็นหลังเมียตัวเองไปเสียฉิบ มีเพื่อน ๆ บางคนจำเอามุขนี้ไปใช้ ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยนอนละเมอมาก่อนหน้านั้นแต่อย่างใด
++คุณ GTW - [16 ส.ค. 45 05:35:38]
แหม..คุณพี่ ใจคอจะไม่ออกแรงเลยนะ
++คุณ: หมอปราณ - [16 ส.ค. 45 07:10:05 ]
จริงหรือเปล่าไม่ทราบครับที่เขาว่าคนเป็นหมอนี่นะ ต้องเริ่มจากการเป็นคน “ขี้สงสัย” เสียก่อน ใครถามแมงฯจะไม่ใจอ่อนนะ นี่หมอปราณถามเลยต้องยอมใจอ่อนเฉลยว่า "ไปซื้อยาสี่ฟัน" คือปากทางแห่งจินตนาการ หน้าที่ของนักเขียนมีเพียงพาผู้อ่านไปยืนอยู่หน้าปากทางแห่งจินตนาการของนักอ่านแต่ละคน ต่อจากนั้นต้องปล่อยให้เป็นหน้าที่ของจินตนาการอันเป็นปัจเจกของแต่ละคน ว่าจะพาเขาต่อไปยังสถานที่แห่งใด
++คุณ: นิดนิดหน่อยหน่อย - [16 ส.ค. 45 10:05:42 ]
ขอบคุณสำหรับคำอำนวยพร ดีใจที่ชอบครับ ตอนที่เขียนตอนนี้ก็นึกว่ามันแขล่ะ ๆ เป็นขนมผสมน้ำยาอย่างไรพิกล แต่ผลออกมาคนอ่านกลับชอบ แปลกนะ
++ คุณ: ริมเส้นขอบฟ้า - [16 ส.ค. 45 10:39:56 ]
ภาษาลาวนี่เป็นภาษาที่เอ็นเทอร์เทนนะครับ ฟังคนลาวพูดภาษาลาวเร็ว ๆ มีเจสเจอร์ประกอบที่ไรเป็นต้องขำไปทุกที
++น้องเจย์ [16 ส.ค. 45 12:29:30]
แน่ะเก่งจังเดาเกือบถูกเรื่องไป “ซื้อยาสีฟัน” เที่ยวเก่งนะน้องคนนี้ไปเที่ยวเกาะหนุกไหมไม่เห็นเล่าให้ฟังบ้างเลยตอนที่ที่เมืองไทยกำลังฮิตแมลงสาปพันธ์ใหม่จะเจย์ พันธ์มาดากัสการ์ ตัวเท่าแมงดา แถมตัวผู้ขู่ได้ด้วย ขนาดแค่เห็นรูปในหนังสือพิมพ์นะ ขนยังลุกไปทั้งตัว หยิว
++คุณ: พิจิก27 -[16 ส.ค. 45 13:37:00]
นะตื่นเต้นดีออก ใครไม่เชื่อลองดูดิ
++คุณ: O-HO - [16 ส.ค. 45 13:50:51 ]
ขอบคุณครับ ดีใจที่คุณโอ้โฮอ่านแล้วรู้สึกสนุก ที่จริงการจิ๊กของนี่ไม่ดีนะ น้อง ๆ อ่านแล้วอย่าเอาเยี่ยงอย่าง นอกจากของบางอย่างเช่นของบนเครื่องบินซึ่งเขาบวกราคาไว้แล้วในราคาตั๋ว พวกช้อนซ่อมผ้าเช็ดมือ ถ้าจะขอเอาดี ๆ เขาก็ให้เป็นชุดเลย แต่ไม่สนุกเท่าจิ๊กเอาเพราะต่อมแอนดินาลินไม่ได้ทำงาน ตอนหลังนี่จ๋อยไปเลยเพราะมีของบนเครื่องบินมาวางขายตามตลาดนัดเกลื่อนไปหมด
++คุณ: P_JUNG - [16 ส.ค. 45 16:26:32]
kobkunkrup @^v^@
++คุณ: guest - [16 ส.ค. 45 16:44:39]
tee rong kaew beer koa mee na tae mee mai mak nak soo pai kaewn pra tu mai dai mee jhur mak โอ๊ย เหนื่อย เห็นใจคนพิมพ์ภาษาไทยไม่ได้จริง ๆ ที่เขียนเป็นภาษาคาราโอเกะมาข้างบนนี้นะ ใครแปลได้ เชิญไปรับรางวัลได้ที่คุณ Guest นึกถึงปริศนาอักษรภาพในการ์ตูน “หนูจ๋า” ตอนเด็ก ๆ ที่มีครอบครัวมีพ่อมีแม่แล้วก็มี หนูไก่ หนูนิด ของหนูหน่อย แล้วก็หนูแจ๋ว (จอมแก่น)
++คุณ: biblio - [16 ส.ค. 45 16:52:07]
แหมดีใจจัง ไม่ได้ดีใจที่จะได้ฟังเพลงเพราะเพราะเอ๊ยไพเราะอีกหรอกนะ แต่เห็นหายไปก็อดเป็นห่วงไม่ได้ ดีใจที่กลับมาครับ วลีที่ว่า “ถูกจับได้โดยละม่อม” นี่ก็แปลกนะ ไม่รู้มีที่มาที่ไปอย่างไร ใครช่วยถามตำรวจให้ที เห็นตำรวจจับผู้ร้ายได้ที่ไร ต้องแถลงชี้แจงว่าจับได้โดยละม่อมทุกทีไป
++คุณ: สร้อยอินทนิล - [ 16 ส.ค. 45 19:55:56]
สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับครับ
++น้องไอ้ซ์ - [ 16 ส.ค. 45 21:35:48 ]
อั้นแน้ หายไปตั้งนาน มีหลายคนเขาบ่นคิดถึงนะ เรื่องขี้เมาที่ยกกระถางกลับมาแล้วพอหายเมานึกไม่ออกน่ะจริงแท้แน่เทียว ใครไม่เมาไม่รู้หรอกว่าคนเมาน่ะทำอะไรอะไรแปลกแปลกอธิบายเป็นเหตุเป็นผลไม่ได้ ได้หลายอย่างมาก ทั้งที่เมาเหล้าและเมารัก
++คุณ : หมูแดงจ้ะ (อีกแล้ว) - [ 17 ส.ค. 45 00:40:40 ]
แหมบางทีหว่านพืชก็ไม่ต้องหวังผลเสมอไปหรอกนะตัวเอง ลองเบิ่งจั๊กเทื่อ แก้เซ็งในชีวิตคู่ดูก็ได้ ไม่สงวนลิขสิทธิ์
++น้องไอ้ซ์ (อีกที)
พวกเพื่อน ๆ น้องไอ้ซ์เนี่ยะสุดยอดกันทุกคน กระถางต้นไม้งี้ แก้วเบียร์งี้ สมัยพี่นะ ที่ยากที่สุดที่เคยท้าทายกันแต่ไม่มีใครทำได้สำเร็จเลยคือ “ไมโครโฟน” ของนักร้อง
++คุณ : Taratorn - [ 17 ส.ค. 45 01:47:59 ]
@^_^@ มา..ก็ @^_^@ ไป เอาง่าย ๆ อย่างนี้แหล่ะ ใครจะทำไม
++คุณ : Lady Marmalade - [ 17 ส.ค. 45 12:58:33 ]
สวัสดีจ้ะหลานสาว พักนี้ชักคุ้นแล้วนะที่ไปไหนมาไหนคนก็เรียก ลุง ลุง กันให้ขรมไปหมด สงสัยว่าจะแก่จริง ๆ เสียกระมัง สมัยที่ทำงานอยู่ดอนเมือง สาว ๆ ในนั้นที่เป็นลูกหลานทหารอากาศจะถูกสอนให้เรียกผู้ชายทุกคนเป็น “อา” กันหมด แมงฯว่า “อา” นี่ฟังดูดีกว่า “ลุง” นะ
หลานมาม่าเหลดแวะเข้ามาอีกเมื่อใดทักทายเล่าอะไรสู่กันฟังบ้างนะจ๊ะ ที่นี่เขาสนุกสนานครื้นเครงกันอย่างนี้เสมอ เผื่อจะช่วยให้หายเหงาได้บ้าง
++คุณ: หมูแดงจ้ะ - [ 17 ส.ค. 45 16:07:00 ]
เห็นม๊ะ คนเมานี่นะ ทำได้ทุกอย่างจริง ๆ น้องนุ่งอย่าเอาอย่างนะ ไม่ดีหรอกโดยเฉพาะอย่างยิ่งอะไรที่ทำแล้วคนอื่นเขาเดือดร้อนน่ะ แมงฯ เคยหยิบเอาสมุดที่บ๋อยในร้านอาหารเขาใจจดออร์เดอร์ติดมือไปทีหนึ่งตอนเมาได้ที่แล้วเดินเข้าห้องน้ำ ตอนกำลังยืนเงยหน้ามองเพดานอยู่ (ผู้ชายเวลายืนฉี่ทำไมต้องแหงนหน้ามองเพดานกันทุกคนก็ไม่รู้) เจ้าของสมุดเขาตามเข้ามาสกิดไหล่แล้วบอกว่า “เพ่ เพ่ ขอสมุดคืนเถอะ” ใจงี้หายแว๊บไปหมดเลย ดีนะที่น้องมันปราณี เห็นว่าเมาเลยไม่ทุบเอา
++คุณ : mango - [ 17 ส.ค. 45 17:06:54 ]
ขอบคุณครับ ดีใจที่อ่านสนุก วันหน้าแวะมาคุยกันใหม่นะครับ
++คุณ : Licht (Miran) - [ 17 ส.ค. 45 20:09:27 ]
ขอบคุณครับ อย่าลืมให้รางวัลซื้อของขวัญให้ตัวเองบ้าง อย่าปล่อยให้ “ความยุ่ง” เข้ามาครอบงำชีวิตมากนักนะครับ ไม่อย่างนั้นจะยุ่ง จนกลายเป็น “ยุ่งไปหมดทั้งชีวิต”
++คุณ : scottie - [ 17 ส.ค. 45 20:15:22 ]
จริงนะ ที่เขาว่าผู้หญิงในวันแต่งงานจะเป็นวันที่ “สวยที่สุด” ในชีวิต
++คุณ : มูโจ้ - [ 17 ส.ค. 45 21:19:30 ]
พูดถึงหวยงวดนี้แมงฯถูกตั้ง 3 ใบแน่ะ แค่เลขท้ายสองตัวนะ ดีใจเสียแทบแย่ไม่รู้เป็นไง ไม่ใช่ดีใจที่ได้เงินแต่ดีใจที่ชนะเจ้ามือ (รัฐบาล) ได้ ที่จริง คุณมูโจ้กับคุณบิ๊บนี่นะน่าจะลองไปเป็นดีเจคู่จัดรายการเพลงด้วยกันสักที รับรองว่ามิตรรักแฟนเพลงต้องติดกันตรึม เก่งจริง ๆ ที่ทายแก๊กโอบะได้ถูกต้องตรงเผง ตอนนี้หลายคนที่ยังไม่เคยฟังคงได้ฟังกันถ้วนหน้าแล้วนะครับ ฟังสนุกดีจริง ๆ เพลงนี้ ทั้งจังหวะทั้งทำนองมันเร้าใจไปหมด นี่ขนาดพิมพ์ไปฟังไปยังต้องนั่งโยกเสียจนเวียนหัวไปหมดแล้ว (ลืมตัวไปชั่วขณะว่าแก่แล้ว)
++ คุณ : Lazy Genius - [ 17 ส.ค. 45 23:07:00 ]
^_^ มาก็ ^_^ ไป
++คุณ : biblio - [ 18 ส.ค. 45 00:06:40 ]
ขอบคุณครับ เก่งจริง ๆ เจียว สมัยก่อนเขาใช้คำนี้จริง ๆ ตอนหลังนี่จาก “เจียว” เห็นกลายเป็น “เชียว” ไม่หมดแล้ว ไม่ทราบว่าทำไมเหมือนกัน ที่จริงเกรงจ้าย เกรงใจ นะ แต่อยากจะขอเพลงพระราชนิพนธ์ที่ชื่อ “คำหวาน” ที่มีเนื้อร้องว่า ได้ยินเพลงหวานก้อง ถ้อยทำนองร้องรำพัน ฝากความรักไว้มั่น ด้วยถ้อยอันอ่อนหวาน เปรียบดังเพลงทิพย์มา จากฟากฟ้าบันดาล เสียงเพลงปานวิมาน ประทานมากล่อม เมื่อได้ยินเพลงเพราะดังว่า ดังเทวาพาจิตโนมน้อม หรือมาลวงลองร้องเพลงกล่อม จะประนอมให้ยอมปลงใจ หากคำหวานขานเอ่ย เพื่อเฉลยน้ำใจ รักจริงใจขอฟังไป ฟังให้ชื่นเชย ฯลฯ ไม่ทราบว่ามีอยู่ใน “คลัง” เพลงของคุณบิ๊บหรือเปล่าครับ ถ้ามีรบกวนด้วย
++คุณ : อุ๊บ อิ๊บ - [ 19 ส.ค. 45 10:51:50 ]
เรื่องตั้งชื่อลูกนี่นะ มีคนช่วยตั้งกันเพียบ บางคนตั้งแต่เด็กจนโตจึงมีชื่อเล่นหลายชื่อมาก ขึ้นอยู่กับว่าอยู่ในวงไหน อยู่กับญาติก็มีชื่อหนึ่ง อยู่กับเพื่อนก็มีชื่อหนึ่ง อยู่ในเนทก็มีชื่อหนึ่ง
++คุณ : APO96330 - [ 20 ส.ค. 45 13:58:45]
ตกลงไม่ยอมบอก ไม่ยอมใบ้ว่าคุณเป็นใคร ต่อไปนี้จะเรียกคุณอู่ตะเภาก็แล้วกัน
จากคุณ : แมงฯ - [ 22 ส.ค. 45 06:15:30 A:203.107.144.192 X: ]
ความคิดเห็นที่ 36
คุณแมงกระพรุน ครับ
พรุ่งนี้ก็ครบ week แล้วนะครับ "เรื่องของฉัน 41" ยังไม่ออกเลย
ตอนนี้(เสพ)ติดแล้วล่ะครับ ต้องเช็ควันละ 5 ครั้งเป็นอย่างต่ำเลยครับ
จากคุณ : อุ๊บ อิ๊บ - [ 22 ส.ค. 45 09:00:53 A:203.147.4.197 X: ]
ความคิดเห็นที่ 37
เรียนคุณอุ๊บ อิ๊บ
แหม..เกรงใจซะไม่เมียะ อุตส่าห์เข้ามาเช็คได้เช็คดีตั้งวันละห้าครั้ง มิน่าหมู่นี้จามชิ้ว ๆ ไปทั้งวัน ขอเรียนชี้แจงเป็นกรณีพิเศษเฉพาะคำถามนี้ดังนี้ครับ
จนกว่าแมงฯ จะเบื่อ หรือยังไม่เบื่อแต่หมดแรง หรือยังไม่เบื่อ ยังไม่หมดแรง แต่หมดลม จะพยายามดิ้นรนขนขวายนำ "เรื่องของฉัน" ตอนใหม่มาปะวางแผงไว้ให้ท่านผู้ที่(เสพ)ติดได้หาความสำราญกันทุกเช้าวันศุกร์ตั้งแต่เวลาสี่นาฬิกาตรงเป็นต้นไป
จึงเรียนชี้แจงมาเพื่อโปรดทราบ
ด้วยความปรารถนาดี
จากคุณ : แมงฯ - [ 22 ส.ค. 45 15:39:29 A:203.107.148.62 X: ]
------------------------------------------------------
++คุณ หมูแดงจ้ะ - [16 ส.ค. 45 03:36:51 ]
เรื่องขอลูกจากหลวงพ่อโสธรฯนี้แปลกนะ เข้าทำนองไม่เชื่ออย่าลบหลู่ ตอนที่ดั้นด้นไปจุดธูปบนขอลูกจากหลวงพ่อกับตุ่มนั้นขอลูกผู้ชายจริง ๆ แล้วก็ได้มาจริง ๆ ได้ทันทีอย่างน่าประหลาด บนไว้ด้วยละคอนชาตรีตามธรรมเนียม ได้ลูกสมใจแล้วไม่ลืมรีบอุ๊บอิ๊บกลับไปแก้บนทันที เพราะกลัวว่าหลวงพ่อจะมาทวงเอาลูกคืนไป
------------------------------------------------------
++คุณ: bellissima - [16 ส.ค. 45 05:17:10 ]
เอ้า พวกเราช่วยกันเชียร์น้องเบลกันหน่อย ให้มีน้องเบล์จูเนียร์ไวไวจะได้รู้ว่าเวลาถูกถองจากข้างในมันรู้สึกเป็นอย่างไร นะแค่นึกก็จั๊กกะจี้แล้ว พูดถึงเรื่องถูกถีบจากข้างนอก แมงฯ มีเพื่อนคนหนึ่งเป็นคนชอบนอนละเมอ ตอนที่มันหัดขับรถใหม่ ๆ เมียมันบ่นให้เพื่อน ๆ ฟังเป็นประจำว่า “หลังยอกไปหมด” เพราะโดนยันจนแทบจะตกเตียงเกือบทุกคืน ขำกันจะแย่ตอนที่มันสารภาพกลางวงเหล้าว่า ที่จริงมันฝันว่าขับรถแล้วเหยียบเบรคไปเรื่อยเพราะรถมันติด แต่ที่เหยียบน่ะไม่ใช่เบรก กลายเป็นหลังเมียตัวเองไปเสียฉิบ มีเพื่อน ๆ บางคนจำเอามุขนี้ไปใช้ ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยนอนละเมอมาก่อนหน้านั้นแต่อย่างใด
------------------------------------------------------
++คุณ GTW - [16 ส.ค. 45 05:35:38]
แหม..คุณพี่ ใจคอจะไม่ออกแรงเลยนะ
------------------------------------------------------
++คุณ: หมอปราณ - [16 ส.ค. 45 07:10:05 ]
จริงหรือเปล่าไม่ทราบครับที่เขาว่าคนเป็นหมอนี่นะ ต้องเริ่มจากการเป็นคน “ขี้สงสัย” เสียก่อน
------------------------------------------------------
++คุณ: นิดนิดหน่อยหน่อย - [16 ส.ค. 45 10:05:42 ]
ขอบคุณสำหรับคำอำนวยพร ดีใจที่ชอบครับ ตอนที่เขียนตอนนี้ก็นึกว่ามันแขล่ะ ๆ เป็นขนมผสมน้ำยาอย่างไรพิกล แต่ผลออกมาคนอ่านกลับชอบ แปลกนะ
------------------------------------------------------
++ คุณ: ริมเส้นขอบฟ้า - [16 ส.ค. 45 10:39:56 ]
ภาษาลาวนี่เป็นภาษาที่เอ็นเทอร์เทนนะครับ ฟังคนลาวพูดภาษาลาวเร็ว ๆ มีเจสเจอร์ประกอบที่ไรเป็นต้องขำไปทุกที
------------------------------------------------------
++น้องเจย์ [16 ส.ค. 45 12:29:30]
แน่ะเก่งจังเดาเกือบถูกเรื่องไป “ซื้อยาสีฟัน” เที่ยวเก่งนะน้องคนนี้ไปเที่ยวเกาะหนุกไหมไม่เห็นเล่าให้ฟังบ้างเลยตอนที่ที่เมืองไทยกำลังฮิตแมลงสาปพันธ์ใหม่จะเจย์ พันธ์มาดากัสการ์ ตัวเท่าแมงดา แถมตัวผู้ขู่ได้ด้วย ขนาดแค่เห็นรูปในหนังสือพิมพ์นะ ขนยังลุกไปทั้งตัว หยิว
------------------------------------------------------
++คุณ: พิจิก27 -[16 ส.ค. 45 13:37:00]
นะตื่นเต้นดีออก ใครไม่เชื่อลองดูดิ
------------------------------------------------------
++คุณ: O-HO - [16 ส.ค. 45 13:50:51 ]
ขอบคุณครับ ดีใจที่คุณโอ้โฮอ่านแล้วรู้สึกสนุก ที่จริงการจิ๊กของนี่ไม่ดีนะ น้อง ๆ อ่านแล้วอย่าเอาเยี่ยงอย่าง นอกจากของบางอย่างเช่นของบนเครื่องบินซึ่งเขาบวกราคาไว้แล้วในราคาตั๋ว พวกช้อนซ่อมผ้าเช็ดมือ ถ้าจะขอเอาดี ๆ เขาก็ให้เป็นชุดเลย แต่ไม่สนุกเท่าจิ๊กเอาเพราะต่อมแอนดินาลินไม่ได้ทำงาน ตอนหลังนี่จ๋อยไปเลยเพราะมีของบนเครื่องบินมาวางขายตามตลาดนัดเกลื่อนไปหมด
------------------------------------------------------
++คุณ: P_JUNG - [16 ส.ค. 45 16:26:32]
kobkunkrup @^v^@
------------------------------------------------------
++คุณ: guest - [16 ส.ค. 45 16:44:39]
tee rong kaew beer koa mee na tae mee mai mak nak soo pai kaewn pra tu mai dai mee jhur mak โอ๊ย เหนื่อย เห็นใจคนพิมพ์ภาษาไทยไม่ได้จริง ๆ ที่เขียนเป็นภาษาคาราโอเกะมาข้างบนนี้นะ ใครแปลได้ เชิญไปรับรางวัลได้ที่คุณ Guest นึกถึงปริศนาอักษรภาพในการ์ตูน “หนูจ๋า” ตอนเด็ก ๆ ที่มีครอบครัวมีพ่อมีแม่แล้วก็มี หนูไก่ หนูนิด ของหนูหน่อย แล้วก็หนูแจ๋ว (จอมแก่น)
------------------------------------------------------
++คุณ: biblio - [16 ส.ค. 45 16:52:07]
แหมดีใจจัง ไม่ได้ดีใจที่จะได้ฟังเพลงเพราะเพราะเอ๊ยไพเราะอีกหรอกนะ แต่เห็นหายไปก็อดเป็นห่วงไม่ได้ ดีใจที่กลับมาครับ วลีที่ว่า “ถูกจับได้โดยละม่อม” นี่ก็แปลกนะ ไม่รู้มีที่มาที่ไปอย่างไร ใครช่วยถามตำรวจให้ที เห็นตำรวจจับผู้ร้ายได้ที่ไร ต้องแถลงชี้แจงว่าจับได้โดยละม่อมทุกทีไป
------------------------------------------------------
++คุณ: สร้อยอินทนิล - [ 16 ส.ค. 45 19:55:56]
สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับครับ
------------------------------------------------------
++น้องไอ้ซ์ - [ 16 ส.ค. 45 21:35:48 ]
อั้นแน้ หายไปตั้งนาน มีหลายคนเขาบ่นคิดถึงนะ เรื่องขี้เมาที่ยกกระถางกลับมาแล้วพอหายเมานึกไม่ออกน่ะจริงแท้แน่เทียว ใครไม่เมาไม่รู้หรอกว่าคนเมาน่ะทำอะไรอะไรแปลกแปลกอธิบายเป็นเหตุเป็นผลไม่ได้ ได้หลายอย่างมาก ทั้งที่เมาเหล้าและเมารัก
------------------------------------------------------
++คุณ : หมูแดงจ้ะ (อีกแล้ว) - [ 17 ส.ค. 45 00:40:40 ]
แหมบางทีหว่านพืชก็ไม่ต้องหวังผลเสมอไปหรอกนะตัวเอง ลองเบิ่งจั๊กเทื่อ แก้เซ็งในชีวิตคู่ดูก็ได้ ไม่สงวนลิขสิทธิ์
------------------------------------------------------
++น้องไอ้ซ์ (อีกที)
พวกเพื่อน ๆ น้องไอ้ซ์เนี่ยะสุดยอดกันทุกคน กระถางต้นไม้งี้ แก้วเบียร์งี้ สมัยพี่นะ ที่ยากที่สุดที่เคยท้าทายกันแต่ไม่มีใครทำได้สำเร็จเลยคือ “ไมโครโฟน” ของนักร้อง
------------------------------------------------------
++คุณ : Taratorn - [ 17 ส.ค. 45 01:47:59 ]
@^_^@ มา..ก็ @^_^@ ไป เอาง่าย ๆ อย่างนี้แหล่ะ ใครจะทำไม
------------------------------------------------------
++คุณ : Lady Marmalade - [ 17 ส.ค. 45 12:58:33 ]
สวัสดีจ้ะหลานสาว พักนี้ชักคุ้นแล้วนะที่ไปไหนมาไหนคนก็เรียก ลุง ลุง กันให้ขรมไปหมด สงสัยว่าจะแก่จริง ๆ เสียกระมัง สมัยที่ทำงานอยู่ดอนเมือง สาว ๆ ในนั้นที่เป็นลูกหลานทหารอากาศจะถูกสอนให้เรียกผู้ชายทุกคนเป็น “อา” กันหมด แมงฯว่า “อา” นี่ฟังดูดีกว่า “ลุง” นะ
หลานมาม่าเหลดแวะเข้ามาอีกเมื่อใดทักทายเล่าอะไรสู่กันฟังบ้างนะจ๊ะ ที่นี่เขาสนุกสนานครื้นเครงกันอย่างนี้เสมอ เผื่อจะช่วยให้หายเหงาได้บ้าง
------------------------------------------------------
++คุณ: หมูแดงจ้ะ - [ 17 ส.ค. 45 16:07:00 ]
เห็นม๊ะ คนเมานี่นะ ทำได้ทุกอย่างจริง ๆ น้องนุ่งอย่าเอาอย่างนะ ไม่ดีหรอกโดยเฉพาะอย่างยิ่งอะไรที่ทำแล้วคนอื่นเขาเดือดร้อนน่ะ แมงฯ เคยหยิบเอาสมุดที่บ๋อยในร้านอาหารเขาใจจดออร์เดอร์ติดมือไปทีหนึ่งตอนเมาได้ที่แล้วเดินเข้าห้องน้ำ ตอนกำลังยืนเงยหน้ามองเพดานอยู่ (ผู้ชายเวลายืนฉี่ทำไมต้องแหงนหน้ามองเพดานกันทุกคนก็ไม่รู้) เจ้าของสมุดเขาตามเข้ามาสกิดไหล่แล้วบอกว่า “เพ่ เพ่ ขอสมุดคืนเถอะ” ใจงี้หายแว๊บไปหมดเลย ดีนะที่น้องมันปราณี เห็นว่าเมาเลยไม่ทุบเอา
------------------------------------------------------
++คุณ : mango - [ 17 ส.ค. 45 17:06:54 ]
ขอบคุณครับ ดีใจที่อ่านสนุก วันหน้าแวะมาคุยกันใหม่นะครับ
------------------------------------------------------
++คุณ : Licht (Miran) - [ 17 ส.ค. 45 20:09:27 ]
ขอบคุณครับ อย่าลืมให้รางวัลซื้อของขวัญให้ตัวเองบ้าง อย่าปล่อยให้ “ความยุ่ง” เข้ามาครอบงำชีวิตมากนักนะครับ ไม่อย่างนั้นจะยุ่ง จนกลายเป็น “ยุ่งไปหมดทั้งชีวิต”
------------------------------------------------------
++คุณ : scottie - [ 17 ส.ค. 45 20:15:22 ]
จริงนะ ที่เขาว่าผู้หญิงในวันแต่งงานจะเป็นวันที่ “สวยที่สุด” ในชีวิต
------------------------------------------------------
++คุณ : มูโจ้ - [ 17 ส.ค. 45 21:19:30 ]
พูดถึงหวยงวดนี้แมงฯถูกตั้ง 3 ใบแน่ะ แค่เลขท้ายสองตัวนะ ดีใจเสียแทบแย่ไม่รู้เป็นไง ไม่ใช่ดีใจที่ได้เงินแต่ดีใจที่ชนะเจ้ามือ (รัฐบาล) ได้ ที่จริง คุณมูโจ้กับคุณบิ๊บนี่นะน่าจะลองไปเป็นดีเจคู่จัดรายการเพลงด้วยกันสักที รับรองว่ามิตรรักแฟนเพลงต้องติดกันตรึม เก่งจริง ๆ ที่ทายแก๊กโอบะได้ถูกต้องตรงเผง ตอนนี้หลายคนที่ยังไม่เคยฟังคงได้ฟังกันถ้วนหน้าแล้วนะครับ ฟังสนุกดีจริง ๆ เพลงนี้ ทั้งจังหวะทั้งทำนองมันเร้าใจไปหมด นี่ขนาดพิมพ์ไปฟังไปยังต้องนั่งโยกเสียจนเวียนหัวไปหมดแล้ว (ลืมตัวไปชั่วขณะว่าแก่แล้ว)
------------------------------------------------------
++ คุณ : Lazy Genius - [ 17 ส.ค. 45 23:07:00 ]
^_^ มาก็ ^_^ ไป
------------------------------------------------------
++คุณ : biblio - [ 18 ส.ค. 45 00:06:40 ]
ขอบคุณครับ เก่งจริง ๆ เจียว สมัยก่อนเขาใช้คำนี้จริง ๆ ตอนหลังนี่จาก “เจียว” เห็นกลายเป็น “เชียว” ไม่หมดแล้ว ไม่ทราบว่าทำไมเหมือนกัน ที่จริงเกรงจ้าย เกรงใจ นะ แต่อยากจะขอเพลงพระราชนิพนธ์ที่ชื่อ “คำหวาน” ที่มีเนื้อร้องว่า ได้ยินเพลงหวานก้อง ถ้อยทำนองร้องรำพัน ฝากความรักไว้มั่น ด้วยถ้อยอันอ่อนหวาน เปรียบดังเพลงทิพย์มา จากฟากฟ้าบันดาล เสียงเพลงปานวิมาน ประทานมากล่อม เมื่อได้ยินเพลงเพราะดังว่า ดังเทวาพาจิตโนมน้อม หรือมาลวงลองร้องเพลงกล่อม จะประนอมให้ยอมปลงใจ หากคำหวานขานเอ่ย เพื่อเฉลยน้ำใจ รักจริงใจขอฟังไป ฟังให้ชื่นเชย ฯลฯ ไม่ทราบว่ามีอยู่ใน “คลัง” เพลงของคุณบิ๊บหรือเปล่าครับ ถ้ามีรบกวนด้วย
------------------------------------------------------
++คุณ : อุ๊บ อิ๊บ - [ 19 ส.ค. 45 10:51:50 ]
เรื่องตั้งชื่อลูกนี่นะ มีคนช่วยตั้งกันเพียบ บางคนตั้งแต่เด็กจนโตจึงมีชื่อเล่นหลายชื่อมาก ขึ้นอยู่กับว่าอยู่ในวงไหน อยู่กับญาติก็มีชื่อหนึ่ง อยู่กับเพื่อนก็มีชื่อหนึ่ง อยู่ในเนทก็มีชื่อหนึ่ง
------------------------------------------------------
++คุณ : APO96330 - [ 20 ส.ค. 45 13:58:45]
ตกลงไม่ยอมบอก ไม่ยอมใบ้ว่าคุณเป็นใคร ต่อไปนี้จะเรียกคุณอู่ตะเภาก็แล้วกัน
------------------------------------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น