เรื่องของฉัน ตอนที่ 37

ตอนที่ 37

ก่อนที่ป๋ากับแม่จะนำเอาพานขันหมากซึ่งห่อไว้ด้วยผ้าแพรยื่นให้พ่อเทพกับแม่ปัญญา หมอทำขวัญซึ่งเป็นชายแก่อายุสักหกสิบเคี้ยวหมากหยับ ๆ นั่งอยู่ข้าง ๆ ก็ร้องห้ามขึ้นว่า “ย้าเฝ่า..ย้าเฝ้า ว่าตามข่อยซะก่อน” แล้วบอกบทให้ป๋าพูดตามในทำนองที่ว่า “ศรี ศรีวันนี้เป็นวันดี พวกขะน่อยจะขอมาผูกสัมพันธไมตรี ขอเป็นทองแผ่นเดียวกัน” และอื่น ๆ อีกมากจำไม่ได้เสียแล้วว่าพูดอะไรบ้าง ป๋าก็อึกอึกอักอักพูดตามไปถูกบ้างผิดบ้าง พอกล่าวจบหมอทำขวัญพยักหน้าให้สัญญาณพ่อเทพกับแม่ปัญญาจึงรับขันหมาก แก้ห่อออกดูเป็นพิธีแล้วก็ส่งสัญญาณให้คนไปตามเจ้าสาวที่ใจเต้นระส่ำแอบอยู่หลังบ้านให้ออกมาไหว้พ่อแม่เจ้าบ่าว เมื่อฉันและพวกเพื่อน ๆ เห็นตุ่มเดินเอี้ยมเฟี้ยมตัวเหลืองอ๋อยเพราะใส่ชุดไทยพระราชนิยมสีมะปรางสุกออกมาจากหลังบ้านก็หัวร่อกันครืนใหญ่อย่างกลั้นไม่อยู่ ใบหน้าของเจ้าสาวที่อุตส่าห์แต่งแต้มกันไว้จนขาววอกราวกับนางละคอนคาบูกิก็พลันเปลี่ยนเป็นสีชมพูเข้มหันมาถลึงตาทำปากขมุบขมิบให้ศีลให้พรพวกขี้เมาเสียก่อนพระ เสียงหัวเราะจึงซาลงได้

พอเจ้าสาวค่อย ๆ ยอบตัวย่องมานั่งพับขาลงข้าง ๆ เจ้าบ่าว หมอทำขวัญก็ให้เจ้าบ่าวและเจ้าสาวกราบพ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายแล้วให้เจ้าบ่าวใส่แหวนให้เจ้าสาว จากนั้นหมอทำขวัญก็ชี้ให้เจ้าบ่าวและเจ้าสาวพากันไปจุดธูปเทียนกราบพระ รับศีลฟังพระสวดพระพุทธมนต์ สวดจบแล้วเป็นพิธีใส่บาตรที่วางเรียงไว้ตรงหน้าพระ เพื่อน ๆ หลายคนเตือนนักเตือนหนาเรื่องจับทัพพีใส่บาตรว่าอย่ายอมให้ไอ้ตุ่มจับเหนือทัพพีไม่งั้นจะโดนเมียข่มเหงกดขี่ให้ช้ำชอกไปทั้งชีวิต เพื่อความแน่ใจฉันเลยปล่อยให้ตุ่มจับทัพพีแต่เพียงคนเดียว ส่วนฉันจับข้อมือตุ่มอีกที พอเจ้าบ่าวเจ้าสาวใส่บาตรเสร็จครบทั้งเจ็ดบาตร ญาติโยมและแขกที่มาในเช้านั้นก็พากันคลานตุบตับเข้ามาใส่บาตรตามจนครบคน ก่อนที่ลูกศิษย์และน้อง ๆ ตุ่มจะช่วยกันนำของคาวหวานออกจากบาตรแปรไปใส่เป็นสำรับยกมาให้พระนั่งล้อมวงฉันเช้ากันต่อไป

ในระหว่างที่พระฉันเช้า ตุ่มก็ลุกเลี่ยงเข้าไปทางหลังบ้านที่แรกก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ในใจฉันคิดว่าขาคงเป็นเหน็บชาหรือไม่ก็ปวดท้องฉี่ ที่ไหนได้พอพระฉันจวนจะเสร็จตุ่มก็เดินออกมาจากหลังบ้านคราวนี้มาในชุดไทยสีกลีบดอกบัวเรียกเสียงฮือฮาจากผู้เข้าชมรอบใหม่ได้อีกพอสมควร ได้ยินน้องสาวคนรองของตุ่มคุยอวดเพื่อนเด็ก ๆ รุ่นเดียวกันว่า “ชุดฮดน่าม..งามขนาดพุ่นเด๊”

เรื่องชุดแต่งตัวของเจ้าสาวนี้ฉันไม่มีส่วนรู้เรื่องด้วย แม่สั่งให้ฉันส่งตุ่มลงไปกรุงเทพตามลำพังก่อนวันงานเกือบสองเดือนเพื่อ “ตัดชุด” ซึ่งแม่เป็นธุระจัดหาให้ เห็นบอกกันว่าเป็นของรับไหว้ลูกสะใภ้เพราะไม่มีเพชรมีทองจะให้ รวมทั้งสิ้นมีถึงสี่ชุด เป็นชุดผ้าไหมไทยสองชุด ชุดแรกสีเหลืองมะปรางที่ใส่ฟังพระสวดและใส่บาตร ชุดที่สองสี่กลีบดอกบัวเป็นชุดใส่รับน้ำสังข์ ชุดที่สามเป็นชุดราตรียาวผ้าลูกไม้สีขาวสำหรับใส่ในงานเลี้ยงรับรองตอนกลางคืนที่อุดร ส่วนชุดที่สี่เป็นชุดราตรียาวสีชมพูสำหรับใส่ในงานเลี้ยงรับรองที่กรุงเทพ ทั้งสี่ชุดใส่เพียงครั้งเดียวในแต่ละโอกาสที่ว่าแล้วก็ไม่ได้ใส่อีกเลย ซักแห้งเก็บไว้ในตู้ซึ่งฉันเห็นจนชินตาทุกครั้งที่เปิดตู้เสื้อผ้า หลายสิบปีหลังจากนั้นเสื้อแต่งงานทั้งสี่ชุดก็หายไปจากตู้ ฉันสอบถามได้ความว่าตุ่มเอาไปยกให้กับโรงเรียนเจ้าลูกชายคนเล็กเพื่อให้เด็ก ๆ เอาไป “ใส่เล่นละคร” กันเสียแล้ว “ดีกว่าเก็บไว้เฉย ๆ” เจ้าของเสื้อเขาให้เหตุผลว่าอย่างนั้น

สำหรับเจ้าบ่าว ไม่มีคนออกสตางค์ตัดชุดให้ จึงเหมาเพียงชุดสูทสีฟ้าสดในเพียงชุดเดียวที่แดงแฮนด์ซั่มตัดให้เป็นของขวัญวันแต่งงานใส่มันตั้งแต่ต้นจนจบ

พอพระฉันเช้าเสร็จ หมอทำขวัญก็สวมมงคลแล้วเอิ้นให้ป๋ามาเจิมหน้าฝากให้คู่บ่าวสาว ท่านพระครู เป็นคนพรมน้ำมนต์ให้เป็นประเดิม จากนั้นพ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายญาติผู้ใหญ่ซึ่งไม่รู้ว่าใครเป็นใครบ้างพร้อมกับแขกที่มาร่วมงานก็ร่วมกันการรดน้ำสังข์ อำนวยพรให้กับคู่บ่าวสาว เสร็จจากพิธีรดน้ำก็เป็นพิธีบายศรีสู่ขวัญผูกด้ายสายสินธ์ที่ข้อมือคู่บ่าวสาว เสร็จสิ้นพิธีจริง ๆ ก็เกือบเที่ยง ได้เวลาเลี้ยงแขกมื้อกลางวันพอดี

กับข้าวที่ทำเลี้ยงแขกที่อำเภอเพ็ญนี้ ใส่มาในถาดเป็นสำรับ ๆ ประกอบด้วยอาหารประเภทลาบ ก้อย เนื้อน้ำตก ซกเล็ก ส้มตำ ไก่ย่าง และ ข้าวเหนียวใส่มาในกระติบเล็ก ๆ ที่ขาดไม่ได้เป็นอันขาดคือเหล้า เป็นเหล้าขวดแบน มีน้องชายตุ่มคนหนึ่งคอยยืนกำกับบอกบทว่า สำรับไหนควรเป็นเหล้าแม่โขง สำรับไหนควรเป็นเหล้ากวางทอง สำหรับท่านที่ยังไม่ทราบ เหล้ากวางทองนั้นมีเกรดต่ำกว่าเหล้าแม่โขงคล้าย ๆ กับตราแดงตราดำทำนองนั้น เงินช่วยงานที่อำเภอเพ็ญนี้ทางฝ่ายเจ้าสาวเป็นผู้รับผิดชอบจัดเก็บทั้งหมด แขกจะทยอยมากันเป็นกลุ่ม ๆ ส่วนใหญ่จะใส่ซองเป็นแบงค์ 20 บางกลุ่มมาสองสามคนเข้าใจว่าอยู่บ้านเดียวกันแต่มีซองเดียว ฉันไม่เห็นว่ามีการตั้งโต๊ะเก็บซองแขกใครเชิญคนนั้นก็เก็บขนาดฉันไม่ได้เชิญใครสักคนยังมีคนเอาซองมายัดใส่มือให้ตั้งหลายซอง พอแขกนั่งลงกลุ่มหนึ่งน้องตุ่มก็จะยกถาดออกมาเสิร์ฟถาดหนึ่งพร้อมกับเหล้า 1 แบบทุกกลุ่มไป ไม่ว่าแขกกลุ่มนั้นจะมีกี่คนก็ตาม

สำหรับป๋าซึ่งอึดอัดมานานตั้งแต่เริ่มแห่ขันมากก็รีบเข้าเมืองตาหลิ่วอย่างรวดเร็วเพื่อลดความเขินอาย หลังจากส่งขันหมากและรับไหว้เจ้าสาวเสร็จก็เห็นแกเดินเลี่ยง ๆ ไปนั่งกับเพื่อน ๆ ซึ่งตั้งวงโดยยังไม่ได้รับเชิญจากเจ้าภาพแต่อย่างใดอยู่นอกร้าน เห็นไอ้พวกนั้นกุลีกุจอรินเหล้าจุดบุหรี่ให้กันวุ่นวาย ป๋าซึ่งเลิกบุหรี่เด็ดขาดมานานหลายสิบปีวันนั้นเห็นแกอัดบุหรี่แก้ขวยเขินเสียหลายมวนจนตาลอยคว้างแถมยังซดแม่โขงผสมโซดาซึ่งธรรมดาไม่เคยแตะไปอีกตั้งหลายแก้ว หน้าตางี้แดงกล่ำไปหมด

วันนั้นฉันกับตุ่มไม่ได้กินอะไรกันเลยด้วยความตื่นเต้นและต้องทำตัวตามคิวต่าง ๆ ที่เขาจัดไว้ให้คล้าย ๆ กับหุ่นยนต์ สำหรับคนที่ยังไม่เคยเป็นเจ้าบ่าวเจ้าสาวในแต่งงานของตัวเองจะไม่มีทางเข้าใจความรู้สึกของคู่บ่าวสาวในวันนั้นได้เลย ที่นักประพันธ์มักทำเป็นสอดรู้สอดเห็นบรรยายความรู้สึกของคู่เบาสาวว่าเป็นสุขเหมือนลอยล่องอยู่บนปุยเมฆนั้นฉันขอเข้าใจว่าน่าจะเป็นความมึนงงมากกว่า มันงงไปหมด ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร ใครจะจับไปอยู่ตรงไหนหรือบอกให้ทำอะไรก็ทำไปตามนั้น ภายหลังได้มีโอกาสถามเพื่อน ๆ ที่แต่งงานกันไปอีกหลายคู่ก็ได้รับคำตอบว่ามีความรู้สึกคล้าย ๆ กันทั้งสิ้น ดังนั้น จึงขอเตือนท่านทั้งหลายที่ยังไม่เคยแต่งงานว่า จงอย่าได้เคลือบเคลิ้มฝันหวานไปกับสำนวนของนักประพันธ์ทั้งหลายที่บรรยายความรู้สึกของเจ้าบ่าวและเจ้าสาวในวันแต่งงานเป็นอันขาด ไม่เหมือนหรอก

กว่าแขกซึ่งที่จริงล้วนเป็นลาว ที่มากินเลี้ยงฉลองการแต่งงานตอนกลางวันจะแยกย้ายกับกลับหมดก็เป็นเวลาเกือบบ่ายสองโมง เจ้าบ่าวต้องรีบพาเจ้าสาวบึ่งรถกลับมาอุดรเพื่อไปแต่งหน้าทำผมให้พร้อมสำหรับงานเลี้ยงรับรองที่เจริญโฮเต็ลในตอนค่ำมีแม่กับป๋าติดรถกลับมาด้วย เสียงว่าจะขอกลับไปโรงแรมเพื่อนอนสักงีบเหตุเพราะฤทธิ์แม่โขงที่ดื่มไปเสียหลายแก้วตั้งแต่เช้าปล่อยให้พวกเพื่อน ๆ ซึ่งเริ่มติดลมก้นหนักและแหม่มสองคนติดรถบรรทุกน้ำแข็งตามกลับมากันเอง

ก่อนจะเล่าต่อไปก็ขออนุญาตทำความเข้าใจที่ดีกันไว้ตรงนี้สักนิดว่า หากบังเอิญมีท่านผู้อ่านที่เป็นคนไทยภาคอีสานรู้สึกเคืองใจที่ฉันเรียกคนไทยอีสานเป็นลาว ก็ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย โปรดอย่าถือสาเนื่องจากฉันมิได้มีตั้งใจที่จะให้แปลความหมายของคำว่าลาวไปในทางดูถูกหรือเหยียดหยามแต่อย่างใดทั้งสิ้น เพราะเมียฉันที่ร่วมหัวจมท้ายกันมานานก็เป็นลาวเหมือนกัน ที่จริงตัวฉันเองก็คลุกคลีกับลาวมามากจนบางทีก็เผลอคิดว่าตัวเองเป็นลาวไปด้วย อีกอย่างหนึ่ง ฉันเห็นว่าเรียกลาวแล้วมันฟังดูสนิทสนมดี ฉันกับตุ่มเย้ากันเรื่องนี้จนเคยชินไปเสียแล้ว ตลอดเวลาที่ทำงานใช้ชีวิตอยู่ที่อุดรกว่าสี่ปีก็เรียกคนไทยอีสานว่าลาวตลอด ที่ระวังมาตลอดคือคำว่า “เสี่ยว” เพราะคำนี้เป็นคำต้องห้ามจะใช้กับใครได้ต้องผูกเสี่ยวกันเสียก่อนเท่านั้น ห้ามมิให้ใช้คำนี้สุ่มสี่สุ่มห้าเป็นอันขาด

ฉันแวะลงที่บ้านทวี ส่วนตุ่มจะเลยไปแต่งหน้าทำผมและพาแม่ไปปูที่นอน ฉันเห็นได้จังหวะตอนรอเวลาไม่มีอะไรทำก็เลยว่าจะงีบที่โซฟาเสียสักหน่อย ในความรู้สึกพอหลับตาลงทวีก็ตามมาเขย่าตัวให้ตื่นไปอาบน้ำแต่งตัวเสียแล้ว ดีที่ช่วงวัยนั้นยังหนุ่มยังแน่น ร่างกายจึงยังแข็งแรงรับไหวทั้งความเมา ความเหนื่อยเพลียจากการอดหลับอดนอน และความตื่นเต้นที่เป็นเจ้าบ่าว

ถึงตอนค่ำทุกคนมาพร้อมกันที่ห้องจัดเลี้ยงซึ่งเตรียมไว้รับแขกจำนวน 200 คน เป็นแขกจากอำเภอเพ็ญที่พากันเหมารถมาเป็นการเอิกเกริกเกือบหมดอำเภอเสียกว่าครึ่งเพราะใคร ๆ ก็อยากมางานแต่งลูกสาว “ครูเทพ” กันทั้งนั้น นอกนั้นก็เป็นเพื่อน ๆ ที่ทำงานในแคมพ์ทั้งของฉันและของตุ่ม เต็ม ๆ งานพอดี งานเลี้ยงในตอนค่ำก็คงเป็นเหมือนงานเลี้ยงรับรองการแต่งงานทั่ว ๆ ไป ไม่มีอะไรให้จดจำเป็นพิเศษมากมายนัก สมัยนั้นยังไม่มีการจุดเทียนตัดเค้กให้รุ่มร่ามวุ่นวายเหมือนในสมัยนี้ จะมีก็เพียงการสวมพวงมาลัยให้กับคู่บ่าวสาว ผู้ใหญ่ฝ่ายหญิงซึ่งเป็นใครก็ไม่รู้ขึ้นมากล่าวอำนวยพร ส่วนผู้ใหญ่ฝ่ายชายฉันขอให้ มร.ลอเร้นซ์ เจ วูลฟ์ ซึ่งเป็นบร้านซ์ซุปเปอร์ไว้เซอร์คนใหม่เพิ่งย้ายมาได้ไม่กี่เดือนขึ้นกล่าวอวยพรเป็นภาษาฝรั่ง

จากนั้นก็เป็นคิวของเจ้าบ่าวกล่าวขอบคุณแขก จำได้ว่าฉันขอบคุณป๋ากับแม่ พ่อเทพแม่ปัญญา ที่อนุญาตให้เราสองคนได้แต่งงานกัน ขอบคุณพี่น้องของตุ่มและที่สำคัญที่สุดคือบรรดาเพื่อน ๆ ทั้งหลายที่ช่วยกันคนละไม้คนละมือโดยไม่เห็นแก่ความเหน็ดเหนื่อยจนงานต่าง ๆ ลุล่วงไปด้วยดี พอถึงคิวของเจ้าสาวก็เป็นไปตามธรรมเนียมของเจ้าสาวที่ดีที่ต้องไม่พูดอะไรมากไปกว่าคำว่า “ขอบคุณค่ะ” ด้วยเสียงที่ค่อยจนเกือบไม่มีใครได้ยิน พอเจ้าสาวกล่าวจบก็โดนพวกขี้เมาที่รอท่าอยู่นานแล้ววิ่งขึ้นมาส่งแก้วเหล้าใส่มือขอร้องแกมบังคับให้เจ้าสาวป้อนเหล้าให้เจ้าบ่าว แล้วก็แลกหอมแก้มกันคนละฟอดจึงยอมให้ลงจากเวทีไปเดินถ่ายรูปตามโต๊ะต่าง ๆ และส่งแขกได้

พูดถึงเรื่องคนไทยหอมแก้มกันนั้นฉันเห็นทีไรก็ให้ขันไปทุกที ด้วยเป็นเพราะวัฒนาธรรมการหอมไม่ว่าจะเป็นการหอมแก้มหรือการจูบปากนั้นมิได้เป็นวัฒนธรรมดั้งเดิมของไทยแต่อย่างใด คนไทยจึงมิได้รับการสั่งสอนและไม่มีโอกาสฝึกฝนให้กระทำจนเกิดความชำนาญ เวลาคนไทยหอมกันจึงทำกันอย่างเงอะงะมาก เพราะเพียงแค่เห็นในหนังฝรั่งแล้วจำ ๆ เอามาใช้กัน อนึ่ง หญิงไทยในสมัยก่อนนั้นถูกอบรมมาให้รักนวลสงวนตัว การจะถูกเนื้อต้องตัวกันจึงเป็นเรื่องยาก รักกันมาก ๆ อย่างมากก็ได้แต่หอมผ้าหอมผ่อนที่เป็นเครื่องแต่งกายของฝ่ายหญิงเช่นสไบหรือผ้าเช็ดหน้าแก้ขัดกันเท่านั้นก็ชื่นใจสะไม่เมียะล่ะเวลาคนไทยที่เป็นผู้ใหญ่แล้วหอมเด็กก็ดูเป็นธรรมชาติไม่เคอะเขินดีอยู่หรอก แต่เมื่อใดลองให้ผู้ชายกับผู้หญิงที่โต ๆ แล้วหอมแก้มกัน ใครไม่ขำบ้าง ยิ่งต้องมาหอมแก้มกันต่อหน้าธารกำนัลแล้วยิ่งไปกันใหญ่ มีอย่างที่ไหน ทุกคู่ทุกคนเป็นต้องเม้มปากเสียแน่นแล้วยื่นจมูกไปให้ใกล้กับแก้มของฝ่ายที่ถูกหอมให้มากที่สุดเพื่อจะได้สูดลมเข้าทางจมูกให้เต็มปอดจะได้เข้าได้กับคำกิริยาที่เรียกว่า “หอม” คือต่างคิดว่าต้องดมให้สุดกลั้นจึงจะหอม ผู้ชายบางคนก็อดกลั้นหอมผ้าหอมผ่อนของผู้หญิงมานาน พอได้โอกาสหอมแก้มจริง ๆ ก็เลยซู้ดเสียตัวโก่งจนสั่นพั่บ ๆ กะว่าได้ทีแล้วเอาเสียให้คุ้มเลย

ถ้าสังเกตให้ดีจะเห็นว่าฝรั่งเวลาหอมกันนั้นน้อยคนนักที่จะใช้จมูกดมกันแต่มักจะนิยมใช้แก้มชนกันซ้ายที่ขวาทีมากกว่า ถ้าจะแสดงให้เห็นว่าซาบซึ้งมากเพิ่มจำนวนการชนกันเข้าไปเหมือนคนญี่ปุ่นที่โค้งใส่กัน หรือไม่ก็เอาห่อปากให้จู๋ ๆ แล้วดูดลมเข้าไปทำให้เกิดเสียงดังจุ๊บหรือจ๊วบข้าง ๆ หูของคนที่ถูกหอมไปพร้อม ๆ กันด้วย ผู้สันทัดกรณีเกี่ยวกับเทคนิคการหอมแก้มยืนยันว่าหากทำได้ถูกวิธี ผู้ถูกหอมด้วยวิธีนี้เป็นต้องซาบซึ้งจนขนลุกซู่ทุกรายไป

ฤกษ์ส่งตัวเป็นเวลาสี่ทุ่มกับเก้านาที บ้านหลังที่ฉันกับตุ่มกะว่าจะใช้เป็นเรือนหอนั้นเป็นบ้านเช่าที่ตะเวนหากันเสียหลายวันอยู่แถวบ้านถ่อนเลยบ้านห้วยไปหน่อย เป็นบ้านใต้ถุนสูงหลังไม่ใหญ่นัก มีห้องนอนสองห้อง ห้องครัว ห้องกลางและห้องน้ำ ทีแรกก็ดูว่าเหมาะสมดีเพราะไปมาสะดวกแถมยังใกล้กับบ้านทวีซึ่งย้ายมาอยู่บ้านเช่าของปลัดเชิดที่บ้านห้วยกะว่าเมาอย่างไรหากคิดว่าจะไม่นอนเสียที่บ้านทวีจะกลับมาบ้านนี้ได้โดยไม่ยาก

พอตัดสินใจแล้วฉันกับตุ่มก็ช่วยกันเลือกซื้อเตาแก๊ส หมอหูกระทะไห ส่วนถ้วยชามปลอกหมอนผ้าปูที่นอนนั้นใช้ของในแคมพ์ทั้งสิ้น สำหรับเฟอร์นิเจอร์พวกตู้เตียงและชุดรับแขกทีแรกก็กะว่าจะอุดหนุนซื้อเอาจากบ้านเด่นชัยซึ่งขายของพวกนี้ แต่ตุ่มแย้งว่าพี่เด่นขายของแพงแม้กับเพื่อนกับฝูงก็ตามเพราะเห็นว่าเรื่องเพื่อนก็ส่วนเพื่อนเรื่องค้าขายก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ฉันกับตุ่มจึงไม่ได้ใช้เฟอร์นิเจอร์สำเร็จรูปจากร้าน “เฮงเฟอร์นิเจอร์” ของเด่นชัยแต่หันไปจ้างช่างไม้ที่เป็นแกวต่อให้ใหม่เลย เรื่องแกวหรือญวนอพยพนี้คนภาคตะวันออกเฉียงเหนือในจังหวัดที่ติดชายแดนลาวจะคุ้นเคยดีเพราะขึ้นชื่อในเรื่องความขยันขันแข็งหนักก็เอาเบาก็ดี เอามันทุกท่าทำได้ทุกอย่างอีกทั้งยังมีฝีมือประณีต ราคานั้นไม่ต้องพูด ถูกจนน่าตกใจ คนจีนที่ว่าแน่ ๆ เจอแกวเข้ายังต้องยอมคำนับ ปัจจุบันญวนอพยพเหล่านี้ได้สัญชาติกลายเป็นคนไทยไปกันหมดแล้ว

ป๋าแม่พ่อเทพและแม่ปัญญาพากันมาอวยชัยให้ศีลให้พรถึงในห้องนอนโดยแม่บอกว่าขอให้มีความสุข ป๋าบอกว่าอย่าทะเลาะกันนะ ส่วนพ่อเทพซึ่งสวมวิญญาณครูเก่าอวยพรให้อยู่กันจนถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร ฉันภาวนาขอเป็นฝ่ายถือกระบองส่วนไม้เท้านั้นขอยกให้ตุ่มเป็นคนถือก็แล้วกัน แม่ปัญญาไม่ได้พูดอะไรนอกจากลูบหลังลูบไหล่ตุ่มอยู่ไปมาพร้อมกับทำปากขมุบขมิบคล้ายกับท่องคาถาอะไรสักอย่างแต่ฉันเดาว่าแม่ปัญญาคงสั่งสอนลูกสาวคนโตอยู่ในใจดังนี้

ครั้นเติบใหญ่จะไปเสียจากอก
แม่วิตกอยู่ว่าเจ้าจะเลี้ยงผัว
ฉวยขุกคำทำผิดแม่คิดกลัว
อย่าทำชั่วชั้นเชิงให้ชายชัง

เนื้อเย็นจะเป็นซึ่งแม่เรือน
ทำให้เหมือนแม่สอนมาแต่หลัง
เข้าออกนอกในให้ระวัง
ลุกนั่งนอบนบแก่สามี

อย่าหึงหวงจ้วงจาบประจานเจิ่น
อย่าก่อเกินก่อนผัวไม่พอที่
แม่เลี้ยงมาหวังจะให้ได้ดี
จงเป็นศรีสวัสดิ์สุขทุกเวลา**

แล้วพวกผู้ใหญ่ที่ตามมาส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าห้องหอก็แยกย้ายกันกลับออกไปทิ้งให้ฉันนั่งอยู่ในห้องกับตุ่มเพียงสองคน

เป็นครั้งแรกในหลายวันที่เราสองคนเพิ่งจะมีโอกาสอยู่ด้วยกันตามลำพัง ตุ่มนั้นดูเหมือนว่าจะรู้ตัวว่าสถานการณ์แนวรบด้านตะวันตกเริ่มจะคับขันเมื่อถูกฉันมองเอาเต็ม ๆ ด้วยสายตาที่กรุ้มกริ่ม จึงรีบลุกขึ้นจากเตียงซึ่งแม่เป็นคนขมีขมันมาปูที่นอนให้เมื่อตอนบ่าย มีกลีบกุหลาบสีชมพูโปรยอยู่เต็มไปหมดจนดูแล้วไม่น่าจะนอนได้สบายตัวหากไม่โกยทิ้งเสียก่อน ปากก็ว่า “ร้อนจริงโว้ย” ทั้ง ๆ ที่อากาศคืนนั้นเย็นยะเยือก มิใยที่ฉันจะห้ามปรามไม่ให้ออกจากห้องหอหลังการส่งตัวเพราะ “โบราณถือ” แต่ตุ่มก็ไม่ยอมโดยอ้างว่าถ้าไม่ได้อาบน้ำล้างหน้าเป็นต้องตายแน่ ๆ เหนียวเหนอะไปหมดทั้งหน้าทั้งตัว ฉันจนปัญญาไม่รู้ว่าจะทัดทานต่อไปอย่างไรก็เลยคิดว่าจะเอนหลังเอาแรงเอาฤกษ์เอาชัยเสียสักหน่อยเพื่อความสดชื่นกระชุ่มกระชวยในระหว่างที่รอ แต่ที่ไหนได้พอหัวถึงหมอนก็หลับเป็นตายไปเลย สรุปว่าแห้ว ไม่ได้แกะกระดาษแก้วในคืนแรกของการแต่งงานไปตามระเบียบ

**คัดลอกมาจากคำกลอนเสภาเรื่องขุนช้างขุนแผนตอนที่นางศรีประจันสอนนางพิมก่อนที่จะพาไปส่งตัวให้กับขุนแผน**
จากคุณ : แมงกะพรุน - [26 ก.ค. 45 04:00:00 A:203.107.151.72 X:]

ความคิดเห็นที่ 1
ป้าด...พระเอกตกม้าตายตอนจบ มีอย่างที่ไหนดันผลอยหลับซะได้ ผู้หญิงที่ไหนเค้าก็งอนทั้งนั้นแหละถ้าเป็นอย่างนี้
คิดถึงตอนแต่งงานของตัวเองเหมือนกันค่ะ แม่สั่งเสียแล้วสั่งเสียอีก ว่าให้เลิกกระโดกกระเดก ให้เอาใจสามีดีๆ แล้วก็อย่าติดเนตเพลินจนลืมทำกับข้าว แหม พูดน่ะง่าย ทำน่ะยาก ไม่เชื่อถามพี่ตุ่มดู
บุญรักษานะคะ
จากคุณ : bellissima - [26 ก.ค. 45 04:31:30 A:217.162.80.111 X:]

ความคิดเห็นที่ 2
รีบมาจองที่ก่อนค่ะ ขี้โกงหน่อย เหอะๆ...เดี๋ยวค่อยๆซึมซับอรรถรส แล้วมาโม้ต่อนะคะ
จากคุณ : ปราณ - [26 ก.ค. 45 04:32:45 A:12.89.139.126 X:]

ความคิดเห็นที่ 3
ซับซึมความไพเราะไปแล้วค่ะ ไม่ผิดหวังที่รอเลย วาดภาพคุณตุ่มน่ารักจัง แต่แหม..ดูคุณแมงสิคะ ดูสำนวนชมหน้าเธอที่แต่งว่าเหมือนคาบูกิเสียนี่ ฮึ... แต่นึกภาพคุณแมงในสูทสีฟ้าไม่ออกค่ะ นึกประมาณ เอถึงทีมนักร้อง เดอะ..อะไรต่อมิอะไรยุคนั้น ที่ใส่สูทสีๆน่ะค่ะ ;-)) พูดเรื่องหอมแก้ม คนไทยเรา"หอม"จริงๆนะคะ ฝรั่งว่าเรา"ดม"กัน อิ๊..อิ๊..เพราะเราเอาจมูกหอมกลิ่นจริงๆ ไม่ได้เอาปากจีบและ"แตะ"เบาๆ ที่เรียกว่า peck on a cheek อันที่จริงชอบทำอย่างที่คุณแมงว่าละค่ะ เริ่มด้วยคุณครูที่นี่ชอบให้เราด้วยความเอ็นดูบ่อยๆ รวมกอดด้วยให้ครบคือกอดแล้วประคองหน้าเราไป จุ๊บลม สองข้างนานเข้าก็ซึมประเพณีเข้าไปโดยอัตโนมัติ จะทำกับเพื่อนทั้งหญิงและชายและคนไข้ รวมพ่อแม่ .....อบอุ่นดีจริงๆนะคะ "เมื่อทำจากใจ"
นึกถึงตัวเองตอนแต่งงาน คุณแม่บอก"ฉัตรแก้วกั้นเกศ" ตอนที่ "ให้แล้วให้เลย ไม่รับคืนนะ" แหะๆ...ว่าแล้ว..ขอทักน้องเบลคนสวยหน่อยค่ะ พี่ได้เห็นรูปน้องตอนแต่งไงคะ ที่สวยจนพี่อ้าปากค้างเลยค่ะ คุณแมงขา เวลาที่ NJ ตอนนี้ต้องเป็นเวลา daylight savings นะคะไม่ใช่ ห่างกันสิบสองชม.หรอกค่ะ ขอคุณพระคุ้มครองสุขภาพคุณแมงตลอดค่ะ
จากคุณ : ปราณ - [26 ก.ค. 45 05:12:54 ]

ความคิดเห็นที่ 4
โอ...อยากเห็นชุดเจ้าสาวจิงๆ สีใกล้เคียงพระหรือเปล่าเนี่ย หุๆๆๆๆ อ่านแล้วทดแทนสิ่งที่ขาดไปค่ะ ดีเนอะ ได้แต่งงานมีพ่อแม่พี่น้องรุมล้อมของเจ โดดเดี่ยวมากเลยไม่มีคนไทยซักคน-ยกเว้นเจ้าสาวห่างบ้านครึ่งโลก ไม่มีใครสั่งเสียซึ้งๆ มีแต่ Happy Happy Wedding....ทำนองเนี้ยะ แต่เจ้าบ่าวม่ายมาวนะ สิบอกหั้ย มีรูปหญิงไทยฉบับแม่บ้านแม่เรือนมาฝากค่ะ
จากคุณ : JW (Chelsey) - [26 ก.ค. 45 06:23:03 ]

ความคิดเห็นที่ 5
คุณ bellissima มีร้านเสื้อสตรีบูติกที่นี่ มีชื่อร้านชื่อเดียวกับคุณเลยนะรู้สึกจะเคยเห็นรูปแต่งงานคุณเบลแล้วเคยโพสที่ไกลบ้านใช่ไหมคะ รู้สึกตอนนั้นจะใช้ชื่อว่า Rhino ถ้าใช่ คุณเบลเป็นคนงามจริงๆสมที่พี่หมอว่าค่ะ เพิ่งแต่งได้ไม่นานใช่ไหมคะ น่าจะไม่เกิน 3 เดือนนะ หวัดดีค่ะพี่หมอปราณ ยังเป็นแฟนเหนียวแน่นเหมือนเดิมนะคะเจว่าเรามาตั้งกระทู้แลกดูรูปแต่งงานกันดีไหมคะใครเห็นด้วยบ้างคะ ปล.คนโสดแจมรูปด้วยก็ได้นะจ๊ะ
จากคุณ : JW (Chelsey) - [26 ก.ค. 45 06:41:58 ]

ความคิดเห็นที่ 6
แหม!! HBO ของเราฉายตรงเวลาจริง จริ๊ง นัด 4.00 น. เป๊ะเลย เห็นด้วยกับพี่แมงกะพรุนค่ะ วันแต่งงานเราจะถูกกำกับ บอกบท ทุกขั้นทุกตอน หิวก็ไม่ได้กิน เมื่อยก็ไม่ได้นั่ง แต่พอวันเวลาผ่านไป มานั่งนึกถึง กลับมีความสุข แบบว่ายิ้มคนเดียวก็ได้ อิอิ ...ขอคุณพระคุ้มครองพี่แมงกะพรุนค่ะ
จากคุณ : นิดนิดหน่อยหน่อย - [26 ก.ค. 45 09:02:37 ]

ความคิดเห็นที่ 7
พอนึกภาพออกว่าวันแต่งงานเจ้าบ่าวเจ้าสาวคงเหนื่อยแทบขาดใจ แต่ว่าไป มันน่าจะสุขและปลื้มด้วยแหละเนอะ :)
จากคุณ : scottie - [26 ก.ค. 45 10:36:40 ]

ความคิดเห็นที่ 8
อิอิ...เอากุหลาบชมมพูมาโปรยกระทู้จ้า ปล. อยากชมกระทู้แลกกันดูรูปแต่งงานด้วยน่ะค่ะ แต่โคอาร่ายังโฉด ขอสงบเสงี่ยมไม่แจมอ่ะค่ะ...ฮี่ๆๆ
จากคุณ : โคอาร่า - [26 ก.ค. 45 12:50:11 ]

ความคิดเห็นที่ 9
ขอยืมพื้นที่พี่แมงฯ หน่อยนะคะ โอย...สำลักน้ำลูกยอ ของพี่หมอปราณกับคุณเจ ค่ะ เนี่ยนั่งยิ้มปากกว้างไม่หุบเลย ขอบคุณจากใจจริงค่ะ คุณเจขา จะตั้งกระทู้แลกรูปแต่งงานที่ในห้องสมุดเนี่ยเหรอคะ อุอุ จะว่าไปแล้วตั้งที่ไหน มันก็เหมือนกันน่ะเนาะ กลัวแต่ว่าจะมีแค่เราสองคน แลกกันไปแลกกันมาน่ะสิคะ คนอื่นคงไม่กล้า เดี๋ยวชาวบ้านรู้หมดว่าไม่โสด อิอิ ใช่ค่ะ เบล แต่งเมื่อสองเดือนก่อน(ความจำดีจัง) ห่างบ้านครึ่งโลกเหมือนกันค่ะ แต่คนละทิศกันเท่านั้นเอง ไม่มีคนไทยในงานแต่งเหมือนกัน ต้องโทรกลับบ้าน ให้แม่ช่วยอวยพรให้หน่อย
Bellissima เป็นภาษาอิตาเลียน แปลว่า สวย หรือ น่ารัก(สำหรับผู้หญิง)ค่ะ ถ้าร้านเสื้อสตรีเอาไปใช้ก็เหมาะแล้ว แต่ถ้าใครเอามาตั้งชื่อตัวเอง (อย่างข้อย เป็นต้น) อันนี้แหม่งๆค่ะ เชิงยกหางตัวเองค่ะ หุหุ พี่หมอปราณคะ ไม่ยักรู้ว่าพี่หมออยู่ที่ NJ ไม่เคยไปเสียด้วย เคยเห็นแต่ในหนังเรื่อง Studio 54 เห็นวิวจาก NJ สามารถเห็น นิวยอร์คได้เกือบทั้งเมือง(มั้ง) สวยจังค่ะ อย่าขับรถเร็วนักนะคะ เป็นห่วง ขอบคุณพี่แมงฯ ที่ให้ถือวิสาสะยืมที่นะคะ
จากคุณ : bellissima - [26 ก.ค. 45 17:41:23 A:217.162.80.111 X:]

ความคิดเห็นที่ 10
คุณแมงกะพรุนกะเอาเคล็ด เฝ้าเจ้าสาว 3 คืน แล้วจะได้ลูกชายใช่ไหมนี่
จากคุณ : Licht (Miran) - [26 ก.ค. 45 19:50:27 ]

ความคิดเห็นที่ 11
อ่านไปลุ้นไปว่าคืนแรกจะเป็นอย่างไรหนอ แหมมมม น่าเสียดาย ^_^ ยกมือสนับสนุนคุณเจด้วยคน แต่โอ้โฮ ไม่มีอะไรมาแลกนะคะ ได้แต่แอบชมห่างๆ ตามประสาคนโสด แหะ แหะ
จากคุณ : O-HO - [26 ก.ค. 45 20:44:45 A:202.133.156.76 X:]

ความคิดเห็นที่ 12
กว่าจะได้มาอ่านก็นานเนิ่นมาจนคนที่สิบกว่า แต่ก็ยังทันลุ้นน่า.. เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวเพิ่งเข้าห้องหอเองอ่ะ.. แต่แหม.. งานนี้พระเอกตกม้าตายแฮะ.. ว่าแต่จะได้ดูเจ้าสาวในชุดสีมะปรางสุกมั๊ยคะพี่ แล้วชุดเก๋าของเจ้าบ่าวสีฟ้าสดนี่มันประมาณไหนหว่า.. เดาว่าขาบานหน่อยๆ คล้ายๆสี่เต่าทองเคยใส่ละมั๊ง นึกภาพงานเลี้ยงตอนกลางวันออกเลย เพราะเคยไปงานแต่งงานเพื่อนลาวหลายคู่เหมือนกัน พ่อใหญ่คนที่ทำพิธีก็พูดยังงี้แหละ "ย้าเฝ่า.. ย้าเฝ่า".. คือไม่ต้องรีบร้อน..ไม่ต้องรีบ ใจเย็นๆ อะไรทำนองนี้ งานแต่งงานแถบนั้นฮาเฮและเมากันตั้งกะเช้ายันดึกจริงๆเลย สนุกดี
พอดีตอนหมูแดงแต่งงานไม่มีพิธี ไม่มีญาติมากมาย แค่ไปจดทะเบียนแล้วก็กินข้าวกลางวันด้วยกัน ทั้งงานมีแขกแค่ ๑๐ คนเอง ญาติเจ้าบ่าวทั้งนั้น งานนี้เจ้าสาวโดดเดี่ยวสุดๆ แม้แต่เพื่อนก็ไม่มี กระซิก.. กระซิก...
น้องเจ.. มาเปิดกระทู้แลกรูปแต่งงานกันดูก็ดีเหมือนกันนะ
จากคุณ : หมูแดงจ้ะ - [27 ก.ค. 45 14:06:30 ]

ความคิดเห็นที่ 13
นึกเพลงประกอบไม่ออกเลย จะเอาเพลงลาวก็รู้จักอยู่เพลงเดียวประมาณว่าเกือบ 40 ปีแล้วมั๊งชื่อเพลง ไทยดำรำพัน ของท้าวก.วิเศษ อะไรเทือกนี้แหละ (ถ้าจำไม่ผิด) ซึ่งมันก็ไม่เข้ากับบรรยากาศงานแต่งงานเลย หันไปหันมาเจอแผ่น Sound Track 'My best friend's wedding' นึกถึงภาพตอนนางเอกอวยพรคู่บ่าวสาว โดยบอกว่าไม่มีของขวัญมาแต่จะให้ยืมเพลงที่เคยเป็นเพลง "ของเรา" แล้วก็มีเสียงเปียโนกับเสียงประสานเพลง 'The way you look tonight' โอ้โฮ น้ำตาไหลเลยตอนดู
ขอโยนลูกฟรีคิกไปให้คุณ biblio ช่วยหาเพลงนี้มาให้ฟังกันด้วยครับ เอา version ประสานเสียงด้วยนะ ไม่ใช่ของ Tony Bennett เดี๋ยวจะหมูเกินไป (แฮ่ะๆ ล้อเล่นครับ ไม่ต้องลำบากไปหามาหรอก)
จากคุณ : มูโจ้ - [27 ก.ค. 45 20:07:10 A:203.144.144.233 X:203.144.134.1]

ความคิดเห็นที่ 14
กุหลาบปากซัน คำร้อง - ทำนอง สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว แดนดินถิ่นใดไกลตา อยู่สุดนภายังมีดอกฟ้าสวยงาม หากไผได้เห็นสิใหลหลง เฝ้าฝันพะวงหลงติดตาม สาวเอยสาวงาม งามเหลือตา งามจริงดังคำเขาชม หากได้ภิรมย์ชื่นชมกับน้องขวัญใจ จะขอใฝ่ฝันแต่นางเดียว ไม่ขอข้องเกี่ยวหญิงอื่นใด ได้แต่หลงใหลใฝ่ฝันหมายปอง โอ้..กุหลาบสวรรค์แห่งเมืองปากซัน ที่อ้ายใฝ่ฝันหมายปอง ใจอ้ายห่วงแต่เพียลงประคอง กุหลาบเปล่งสีดังทอง เมื่อยามแสงส่องจากดวงสุรีย์ ยามแล้งค่ำลง..น้ำซัน หมู่บริขัณฑ์น้ำซันไหลผ่านสวยดี มองเห็นมัจฉาว่ายลอยล่อง หมู่ปลาใหญ่น้อยลอยเล่นดี จวบแสงสุรีย์สดสีสวยงาม

วันนี้ได้ฟังเพลงนี้เวอร์ชั่นของคุณภูสมิง หน่อสวรรค์ที่เธอเรียบเรียงเอง เล่นเอง ร้องเอง แล้วนึกถึงตอนนี้ของเรื่องของฉัน..เอ๊ย..ของคุณแมง ต้องเอามาประกอบฉากไว้หน่อยนะคะ ของคุณภูสมิงร้องแล้วได้ความรู้สึกมาก เมื่อเทียบกับเวอร์ชั่นของคุณดาวใจก่อนนั้นค่ะ ไหนๆมาอีกรอบแล้ว ต้องขอจุ๋งจิ๋งกะแฟนคลับตามเคยนะคะ..ขอ second ข้อเสนอของน้องเจย์ค่ะ(เขียนชื่อภาคอินเตอร์อย่างคุณแมงว่าไว้) ถ้าพี่ไม่ต้องลงรูปด้วยยย อิ..อิ.. โจทย์เยอะมาก เป็นอุปสรรคอย่างยิ่ง เคยเห็นรูปแต่งงานของคุณหมูแดงแล้วด้วยค่ะ รวมพระเอกด้วย น่ารักทั้งคู่เลยแฟนแอบแฝงของคุณหมูแดงอยู่เหมือนกันนะคะ (ยังตามไป cruise ด้วยเลยค่ะ) ทราบด้วยค่ะว่า คุณหมูแดงเก่งทุกอย่างเลย เขียนกลอนก็เก่ง ทำกับข้าวก็เก่ง

น้องเบลเข้าใจถูกค่ะ พี่อยู่ตรงนั้นค่ะ เอ... เราจะได้ดูรูปเจ้าสาววันงานกันไหมคะนี่ ใครอ้อนเก่งๆ..(สงสัยคุณหมูแดง ต้องอ้อนด้วยกลอนอีกแล้วค่ะ) ช่วยอ้อนคุณแมงทีสิคะ เอาชุดสูทฟ้าสด กางเกงกระดิ่งด้วยนาคะ อิ๊..อิ๊..อิ๊..
จากคุณ : ปราณ - [27 ก.ค. 45 20:54:19 A:12.89.148.181 X:]

ความคิดเห็นที่ 15
:-) I am kon chod (same as K.โคอาร่า) ka..Just remind to my bros's wedding ka.. (bros coz I have more than one bro ka) I remember, one of my bro., when he and his bride came to wai'choa' in the morning at my home, though there was a few break, both took a short nap.. just short nap na ka... coz few minutes later, the photographer woke them up.. still remember how both's faces looked like.. looked very tired..coz both must wake up very early.. my bro went to Korat pai rab his bride to BKK.. just finish seminar yesterday.. yo!yo! pid term laew.. (but no break na ka.. it is the good time..coz the many equipments will not be occupied..)
จากคุณ : guest - [28 ก.ค. 45 01:05:58 A:133.68.126.131 X:]

ความคิดเห็นที่ 16
สำหรับเนื้อเรื่องตอนนี้ บ่ขอออกความเห็นครับ เผอิญยังไม่มีประสบการณ์ ส่วนเพลงประกอบก็ด้านล่างครับ
***********************
กุหลาบปากซัน เป็น เวอร์ชันของท้าวบัวเงิน นะครับ ท้าวบัวเงิน เป็นนักร้องที่เรียกได้ว่ามีชื่อเสียงที่สุดของลาวคนหนึ่ง ปัจจุบันยังมีชีวิตอยู่ดำรง ตำแหน่งเป็นรองปลัดกระทรวงวัฒนธรรมของลาว ความจริงเพลงลาวก็มีหลายเพลงหล่ะครับ ที่เราฟังกันจนนึกว่าเป็นเพลงไทย ยกตัวอย่างเช่นเย็นสบายชาวนานั่นก็เพลงลาวนะครับ
สำหรับ the way you look tonight มีมากมายหลายเวอร์ชั่นเลยครับ แต่ที่เอามาให้เป็นสองเวอร์ชันครับ เวอร์ชันแรกเป็นแบบในซาวด์แทร็กครับ ของ ส่วนอีกอันหนึ่งเป็นประสานเสียงของ Fred Astaire and Ginger Rogers ไม่รู้ใช่ที่คุณมูโจ้ต้องการฤาเปล่า
http://www.angelfire.com/musicals/biblio/Koulap_Paksan.MP3
http://www.angelfire.com/musicals/biblio/Fred_Astaire_and_Ginger_Rogers___The_Way_You_Look_Tonight.MP3
http://www.angelfire.com/musicals/biblio2/Soundtrack__My_Best_Friends_Wedding__The_Way_You_Look_Tonight.mp3
จากคุณ : biblio - [28 ก.ค. 45 01:25:46 ]

ความคิดเห็นที่ 17
ขอบคุณคุณ biblio สำหรับชื่อผู้แต่งเพลงกุหลาบปากซัน ดีจริงค่ะ ที่เขียนว่าไว้เรียบเรียง ต้องขออภัยว่าย่อ(เสียชิน)มาจาก "เรียบเรียงเสียงประสาน" ไม่ใช่แต่งเนื้อหรือทำนอง และที่ลอกมาไว้ในนี้มาจากที่คุณภูสมิง หน่อสวรรค์ (เธอเขียนใส่หน้าปกซีดีไว้แหละค่ะ) คิดว่าเธอเองยังไม่ทราบ? เช่นกัน จึงไม่ใส่ชื่อผู้แต่งไว้นะคะ
ขอบคุณ ลิงค์เพลงของคุณ biblio ทุกครั้งด้วยค่ะ
จากคุณ : ปราณ - [28 ก.ค. 45 01:55:16 A:12.89.141.137 X:]

ความคิดเห็นที่ 18
ขออีกนิด ...สงสัยเราจะใช้คำว่า เวอร์ชั่น ด้วยความหมายคนละอย่างกัน ที่เขียนไว้ แต่หมายถึงผู้ร้องและการแยกเสียงประสาน แต่ละครั้งของแต่ละท่านน่ะค่ะมันทำให้มีรสชาติแตกต่างไป มีบุคลิกแตกต่างไปถึงจะทำนองหลักหรือเนือ้เดียวกันก็ตามไม่ใช่หมายถึงคำร้องคนละเวอร์ชั่น
จากคุณ : ปราณ - [28 ก.ค. 45 02:07:26 A:12.89.141.137 X:]

ความคิดเห็นที่ 19
ขอเรียนคุณปราณ ว่าคงเกิดความเขาใจผิดกันนิดหน่อย ความประสงค์ของผมที่ต้องการบอกก็คือ เพลงที่ผมอัพโหลดขึ้นไปให้โหลดกันนั้น คือเวอร์ชันที่ ท้าวบัวเงิน ร้องครับ ส่วน ผู้แต่งจริงๆ คือ "สุลิวัต" หรือ "ส.สุลิวัต" ชื่อจริงคือ ท้าวจำปา ลัดตะนะสะหวัน ครับ ซึ่งก็เป็นผู้แต่งเพลงดังๆ อีกหลายเพลง เช่น "สองฝั่งโขง","เวียงในฝัน" ด้วย
จึงเรียนมาเพื่อทราบ
จากคุณ : biblio - [28 ก.ค. 45 02:15:14 ]

ความคิดเห็นที่ 20
สำหรับผู้ที่สนใจความเป็นมาของเพลงกุหลาบปากซัน และส.สุลิวัต สามารถเข้าไปดูได้ที่ลิงค์ข้างล่างนี้ครับ
จากคุณ : biblio - [28 ก.ค. 45 02:21:03 ]

ความคิดเห็นที่ 21
ขออนุญาตแวะเข้ามาขัดจังหวะแก้คำผิดนิดเดียวนะครับ ข้อความที่ผิด เสร็จจากพิธีรดน้ำก็เป็นพิธีบายศรีสู่ขวัญผูกด้าย "สายสินธ์" ที่ข้อมือคู่บ่าวสาว ขอแก้ไขเป็น เสร็จจากพิธีรดน้ำก็เป็นพิธีบายศรีสู่ขวัญผูกด้าย "สายสิญจน์" ที่ข้อมือคู่บ่าวสาว มีพี่สาวที่แสนดีเขาเรียกไปตีมือมาหนึ่งทีโทษฐานที่ไม่ระวัง ขอโทษในความซุ่มซ่ามด้วยครับ ใครเห็นอะไรผิดพลาด (มีเยอะ) ตรงไหนจะช่วยกันแก้ไขให้ถูกต้องก็จะเป็นพระคุณยิ่งนะครับ แล้วจะแวะมาคุยใหม่ บางที่การนั่งฟังคนอื่นคุยกันก็เพลินดีนะครับ ขอต้อนรับทุกท่านด้วยความยินดียิ่ง คิดว่าอยู่บ้านตัวเองก็แล้วกัน Make yourselves at home!
จากคุณ : แมงกะพรุน - [28 ก.ค. 45 05:11:06 A:203.149.44.18 X:]

ความคิดเห็นที่ 22
ไม่รู้จะไปตั้งกระทู้ใหม่ยังไงดีอ่ะค่ะ โพสในกระทู้นี้เลยดีมั๊ย แอบกระซิบชุดเจ้าสาวพี่หมูแดงนั้นสีสวย สไตล์ก็คลาสสิคมาก เข้าใจเลือก ไม่จำเจแต่สีขาว เรามาอ้อนดูรูปเจ้าสาวในชุดสีมะปรางสุกกันก่อนดีกว่าค่ะ ฮี่ๆๆๆๆ
สงสัยพี่หมูแดงแต่กลอนอ้อนอยู่อย่างขะมักเขม้น วันนี้ไปเที่ยวเกาะโบเวนมา เห็นเค้ามีงานแต่งงานกันบนเกาะด้วยค่ะ นึกถึงวันแต่งงานตัวเองเหมือนกัน ไม่ได้เอากล้องไปด้วยค่ะ บอกไว้ก่อนเพราะกลัวโดนทวงรูป ^ ^ O

จากคุณ : JW - [28 ก.ค. 45 12:27:47 A:142.173.107.180 X:]

ความคิดเห็นที่ 23
มาอ้อนอีกรอบค่ะพี่แมงกะพรุน ขอดูรูปเจ้าสาวหน่อยเหอะ.. ขอกันโต้งๆแบบนี้แหละ ดูซิว่าจะให้ดูหรือเปล่า ถ้ายังไม่ให้เดี๋ยวไปสวมวิญญาณ "นักเลงกลอน" มาอ้อนนะ.. ชอบเพลงกุหลาบปากซันเหมือนกันค่ะ เอามาร้องมาเล่นกันหลายต่อหลายคนเต็มที ชอบทุกคนยกเว้น "สีเผือก" ที่หมูแดงว่าร้องเพลงนี้ได้ไม่เพราะเลย (ใครเป็นแฟนสีเผือกขออภัยด้วยนะคะ หมูแดงรู้สึกยังงี้จริงๆ) คุณหมอปราณนี่สงสัยตามติดห้องแม่บ้านฯเหมือนกันนะ ถึงได้ตามไปล่องเรือกับเราด้วย ยังงี้หมูแดงก็ไม่ใช่หน้าใหม่ล่ะซิ ว้า... อยากเป็นน้องใหม่มั่งอ่ะ ฮิ.. ฮิ...
จากคุณ : หมูแดงจ้ะ - [28 ก.ค. 45 12:51:53 ]

ความคิดเห็นที่ 24
เอาละสิ.. ใจเอ๋ยใจทำไมมันอ่อน ทนเว้าวอนไม่ไหว แต่วานใครบอกที ทำไงขนาดไฟล์ จึงลดลงได้ จากที่ใหญ่โต เป็นคนโลว์เทค ทำที่ใหญ่ให้เล็ก เขาว่าของเด็กเด็ก ไม่เป็น ไม่เป็น ไม่มีอาเจ็กให้ถามเสียด้วย วานหมูแดง (จ๊ะ) หรือน้องเจย์ (จ้ะ) ช่วยบอกทีทำไง แล้วจะได้ยล หน้ามลยัยตุ่ม เกล้าผมมวยมุ่ม ดูแล้วกลุ้มจัง สแกนไว้แล้วเป็น JPG แต่ละรูปใหญ่เป็น 100Kb ทำไงดีให้ เหลือไม่เกิน 2-3 หมื่น
จากคุณ : แมงฯ - [28 ก.ค. 45 17:13:23 A:203.107.160.75 X:]

ความคิดเห็นที่ 25
หวัดดีบ่ายวันอาทิตย์ค่ะ พี่แมงกะพรุนโพสมาเถอะค่ะมันจะขึ้นว่า ไฟล์รูปภาพก็คลิ๊กดูได้เหมือนกัน แต่เดี๋ยวก็มีคนใจดีมาย่อรูปให้อีกค่ะ เจใช้โปรแกรมโฟโต้เพนท์ย่อรูปค่ะ ใช้เมนู Image และย่อโดยเลือกคำสั่ง Resample ka
จากคุณ : JW - [29 ก.ค. 45 04:38:18 A:142.173.107.180 X:]

ความคิดเห็นที่ 26
เก่งจริงๆ ครับคุณ biblio หามาได้หมดทุกเพลงจริงๆด้วย ต้องขอยกให้เป็น Encyclopedia เรื่องเพลงแล้วล่ะลอง download ฟังแล้ว ของ Fred Astaire ไม่ใช่ที่อยู่ในหนังตอนที่ว่าครับ ส่วนที่อยู่ในแผ่น soundtrack ก็เป็นของ Tony Bennett ผมคิดว่าเพลงที่เป็นเสียงประสานนี้คงทำขึ้นใหม่สำหรับหนังช่วงนี้โดยเฉพาะ และไม่ได้บรรจุไว้ในแผ่น Soundtrack ด้วย ถ้าเป็นไปได้จะลอง upload หนังช่วงนี้มาให้ดูกันครับ ขอบคุณมากครับ ตอนหน้าคงได้รบกวนคุณ biblio อีกครั้ง แหมชักอยากเจอตัวจริง เอาไว้ออกพรรษาก่อนครับ จะได้ขอคารวะซัก 30 จอก
จากคุณ : มูโจ้ - [29 ก.ค. 45 09:25:11 A:203.144.143.254 X:203.144.134.55]

ความคิดเห็นที่ 27
แสดงการย่อขนาดรูปจาก 1.3 MB เหลือแค่ 6 KB ให้พี่แมงฯ ดูครับ วิธีทำก็เหมือนคุณเจ แต่ผมใช้ Photoshop คำสั่ง Image - size – resample สำหรับรูปขอมอบให้คุณเจครับ หวังว่าคงถูกใจเพราะผมเลือกอยู่นาน คราวนี้คงได้ชมรูปพี่แมงฯ VS พี่ตุ่ม คู่บ่าวสาว ไทย-ลาว บ้างนะครับหลังจากที่ได้ชมคู่ ไทย-ฝรั่ง จากคุณเจและคุณเบลไปแล้ว สวยน่ารักมากเลยครับ น่าอิจฉาเวลานึกถึงความสุขของคนในวันนั้น ผมคงไม่มีวาสนาเพราะเป็นคนอาภัพรักครับ (นั่นแน่ มันอ้อนนี่หว่า)
จากคุณ : มูโจ้ (มูโจ้) - [29 ก.ค. 45 11:13:17 ]

ความคิดเห็นที่ 28
^-^ ตามงานมาจนถึงส่งตัวเข้าหอเลย....ว้า...พ่อพระเอกไม่น่าหลับไปซะก่อนเลย อิอิ...แผนเจ้าสาวรึป่าวเนี่ย...อิอิ...^-^
จากคุณ : T.time - [29 ก.ค. 45 13:40:58 ]

ความคิดเห็นที่ 29
หวัดดีค่ะเพิ่งเข้ามาแอบอ่านเป็นตอนแรก.แล้วก็ต้องกลับไปไล่เซฟเก็บไว้...แล้วมาสมัครเป็นมิตรรักนักอ่าน...ตามตัวหนังสือของคุณแมงกะพรุนและคุณๆเจ้าประจำทั้งหลาย...หวัดดีค่ะ...คุณปราณ ...คุณJW ...คุณมูโจ้ ...คุณbellissima ...คุณT.time ...คุณLicht (Miran) ...คุณหมูแดง ฯลฯ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ.....
จากคุณ : ริมเส้นขอบฟ้า - [29 ก.ค. 45 22:14:11 ]

ความคิดเห็นที่ 30
ยินดีต้อนรับเข้าสู่แฟนคลับค่ะ คุณริมเส้นขอบฟ้า ชื่อฟังดูแล้วโรแมนติกจัง รูปที่โพสนี่ถ่ายเองหรือเปล่าคะ ถ่ายที่ไหนคะ สวยจัง เข้ามาแจมกันเรื่อยๆนะคะ เอ๊ะ..คุณเคลียร์ไอซ์ น้ำแข็งใส หายไปไหนเอ่ย
จากคุณ : JW - [30 ก.ค. 45 03:27:30 A:142.173.107.180 X:]

ความคิดเห็นที่ 31
หลังจากที่เล่นตัวพองามก็ได้โอกาสขุดเอารูปเก่า ๆ ออกมาอวดกัน ที่จริง “เรื่องของฉัน” ตอนที่ 37 นี้ถือได้ว่าครบถ้วนสมบูรณ์แบบ ทั้งเนื้อเรื่อง ทั้งเพลงประกอบแสนไพเพราะด้วยอภินันทนาการจากผู้อ่านคนเก่งของเราคุณ biblio ผู้ซึ่งคุณมูโจ้ยอมสละตำแหน่ง Music Composer มือหนึ่งให้โดยดุษฎี

ต่อจากนี้ไปเป็นมินิซีรี่สรูปภาพประกอบเรื่องกว่าจะเอามาปะได้ก็หาวิธีย่อฟายเสียเหนื่อย สุดท้ายเจอเป็นหญ้าปากคอกจริง ๆ คือใน ACDC มันมี Add On เล็ก ๆ ติดมาด้วยชื่อ Photo Canvas ดี๊ ดี ไม่ลองเล่นไม่รู้จริง ๆ โดยเฉพาะฟีเจอร์ออโต้เลเวล กดปังเดียวรูปเก่าสีซีดจนออกเหลืองกลายเป็นรูปสีเกือบสวยขึ้นมาทันทีเลย แถมยังสอนสัจจะธรรมให้เสร็จว่า “ได้อย่าง.ต้องเสียอย่างเสมอ” คือจะเอาฟายเล็กหรือเอารูปคุณภาพ โปรแกรมมันถามมาเลย พอเราบอกมันว่าเอาฟายเล็ก มันก็บอกว่างั้นก็ได้คุณภาพแค่นี้แหล่ะ จะเอาหรือไม่เอา ไอ้เราก็กลัวมันจะโกรธเอารีบบอกเสียนิ้วที่กดเม้าส์สั่นระรัวไปว่า เอาจ้ะ เอาจ้ะ ก็เลยได้รูปมาอย่างที่จะเห็นนี่แหล่ะ
อะ ขอเชิญหาความสำราญได้ ณ บัดนี้..(ดนตรี..เปิดเพลงบรรเลงธีมฟรอมเลิฟสตอรี่.เบา ๆ ไม่ต้องดังมาก)

ภาพที่ 1
ถ่ายที่บ้านเอกมัย วันที่พาตุ่มลงไปไหว้ป๋ากับแม่เป็นครั้งแรก ขณะที่ฉันกำลังหน้าดำคร่ำเครียดอยู่กับป๋าและแม่ในบ้าน ตุ่มซึ่งไม่รู้เรื่องอะไรด้วยก็ระเห็ดขึ้นไปอยู่บนรั้วด้วยความชำนาญ ขย่มต้นมะละกอจะเอาลูกมันมาตำบักฮุ่ง ขนาดเพิ่งมานะเนี่ยะ ไม่ไว้หน้ากันเลย

จากคุณ : แมงฯ (ใครดี) - [30 ก.ค. 45 03:41:36 ]

ความคิดเห็นที่ 32
ภาพที่ 2
แอบถ่ายเอาอย่างรวดเร็วที่หน้าแบงค์ในเบสแคมพ์อุดรตอนเช้าก่อนเข้าทำงาน โปรดสังเกตหน้านางแบบแต่ละคน เลิกลั่กหน้าดู เพราะกลัวว่าเซคเคียวรี่ตี้การ์ดจะโฉบมาเห็นเข้า สีเหลืองมัสตาร์ดที่เห็นแวบแว้บอยู่ข้างหลังน่ะ รถนะ อย่าเข้าใจผิด ซันนี่คันนั้นของฉันไง
จากคุณ : แมงฯ (ใครดี) - [30 ก.ค. 45 03:43:45 ]

ความคิดเห็นที่ 41
ภาพที่ 3
เจ้าสาว (ลาว) กับเจ้าบ่าว (ไทย) กำลัง “ใส่บาตรร่วมขัน”
จากคุณ : แมงฯ (ใครดี) - [30 ก.ค. 45 03:45:59 ]

ความคิดเห็นที่ 42
ขอบคุณค่ะ คุณ biblio ที่กรุณาทำให้เข้าใจถูก และขอบคุณท่านเจ้าพ่อแห่งเพลงสำหรับทุกลิงค์ค่ะ ตามน้องเจมาติดๆค่ะ ด้วยความเห่อแฟนคลับเปิดตัวรายใหม่ "คุณริมเส้นขอบฟ้า" ฟังชื่อแล้วอยากจะฝัน ไม่ทราบจำถูกไหม ราวกับเคยเห็นน้องฯขอบฟ้า (ให้เป็นน้องหมดนะคะ)ในแกลเลอรี่ของ Blue Planet ค่ะ
ว่าแล้วก็คิดถึงน้องธราธรด้วย นอกจากน้องไอซ์ ค่ะ คุณแมง จะให้ดูรูปได้รึยังคะ รอ รอ รอ
จากคุณ : ปราณ - [30 ก.ค. 45 03:47:38 ]

ความคิดเห็นที่ 43
ภาพที่ 4
ป๋ากับแม่..ขอจอยด้วย
จากคุณ : แมงฯ (ใครดี) - [30 ก.ค. 45 03:48:22 ]

ความคิดเห็นที่ 44
ภาพที่ 5
รับน้ำสังข์
จากคุณ : แมงฯ (ใครดี) - [30 ก.ค. 45 03:49:31 ]

ความคิดเห็นที่ 45
ภาพที่ 6
แล้วก็เข้าพิธี “บายศรี..สู่ขวัญ” ซูมอินดี ๆ ไปตรงนิ้วนางมือซ้ายของเจ้าสาวก็จะเห็นแหวนหมั้นวงที่ตุ่มเอาออกมาขายเป็นค่าเทอมปองด้วย
จากคุณ : แมงฯ (ใครดี) - [30 ก.ค. 45 03:50:56 ]

ความคิดเห็นที่ 46
ภาพที่ 7
พวกเพื่อน ๆ ขี้เมา (จากซ้ายไปขวา) ไอ้แซมชื่อจริง ๆ ว่า “สำคัญ” คนที่แกล้งแตะอลามจนการ์ดมาเต็มแบงค์นั่นไง ถัดไปก็อ๊อดทอม พี่แอ๊ว แล้วก็ ไอ้สาน คนที่ยื่นหน้าเป็นอยู่ข้างหลังคือประสพที่พูดสำเนียงนิโกรได้เหมือนจนหากไม่เห็นหน้าต้องคิดว่าเป็นนิโกรจริง ๆ แล้วก็ ประดิษฐ์ที่อุตส่าห์นั่งรถไฟไปจากกรุงเทพเพื่อเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวยืนกอดคออยู่กับเด่นชัยต้นเหตุที่ทำให้ฉันต้องไปอุดร คนสุดท้าย (หล่อไหม) ไอ้วีไง
จากคุณ : แมงฯ (ใครดี) - [30 ก.ค. 45 03:52:38 ]

ความคิดเห็นที่ 47

ภาพที่ 8
คนที่กำลังก้มหน้าก้มตาเขียนคำอวยพรนี่ก็ไอ้ตุ๊ว๊าก คืนนั้นขนาดมันพาเมียไปงานแต่งงานฉันซึ่งเป็นงานมงคลมันยังดันพก .357 ใส่ซองหนีบจั๊กกะแร้ไปด้วย ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็เมียมัน ชื่อหมูน่ารักและเรียบร้อยราวกับผ้าพับไว้ โปรดสังเกตแฟชั่นผู้หญิงเมื่อเกือบจะสามสิบปีที่แล้ว แทบจะไม่ต่างกันกับเดี๋ยวนี้เลย
จากคุณ : แมงฯ (ใครดี) - [30 ก.ค. 45 03:54:33 ]

ความคิดเห็นที่ 48
ภาพที่ 9
นี่ก็ วอล์ท เค้นท์ อีกคนหนึ่งที่มีส่วนหมุนพวงมาลัยจนทำให้เกิดความหักเหขึ้นในชีวิตของฉัน ภาพนี้ถ่ายที่สปอร์ตคลับในงานเลี้ยงรับรองการแต่งงานครั้งที่สองที่กรุงเทพฯ
จากคุณ : แมงฯ (ใครดี) - [30 ก.ค. 45 03:56:11 ]

ความคิดเห็นที่ 49
ภาพที่ 10
ที่ทำหน้าเหมือนเบื่อโลกสุด ๆ นี่คือ ลอเร้นซ์ เจ วูลฟ์ บร้านซ์ซุปเปอร์ไว้สเซ่อร์คนสุดท้ายของอุดร กำลังรำวงกับเจ้าสาว ที่ทำหน้าอย่างนั้นเพราะเกร็งเนื่องจากตั้งแต่เกิดเป็นตัวมาเพิ่งเคยจะรำวงเป็นครั้งแรก
จากคุณ : แมงฯ (ใครดี) - [30 ก.ค. 45 03:57:49 ]

ความคิดเห็นที่ 50
ภาพที่ 11
ป๋ารำวงกับสลิด
จากคุณ : แมงฯ (ใครดี) - [30 ก.ค. 45 03:58:53 ]

ความคิดเห็นที่ 51
ภาพที่ 12
ดาวล้อมเดือน ถ่ายที่สปอร์ตคลับในงานเลี้ยงรับรองการแต่งงานครั้งที่สองที่กรุงเทพฯ
จากคุณ : แมงฯ (ใครดี) - [30 ก.ค. 45 04:01:10 ]

ความคิดเห็นที่ 52
หวาย....ทำไมคคห.ที่ 42 มันเข้ามาแทรกยังงี้คะ ตอนโพสต์ยังไม่มีรูปเลยค่ะ น้องๆช่วยลบให้พี่หน่อยเถอะค่ะ น่าเกลียดจัง
จากคุณ : ปราณ - [30 ก.ค. 45 04:01:23 ]

ความคิดเห็นที่ 53
ภาพสุดท้าย
ขอมอบเป็นพิเศษให้กับ “หมอปราณ” เป็นภาพแผ่นเสียงที่แจกเป็นของชำร่วยในงานแต่งงาน แผ่นเสียงในภาพนี้ใหญ่กว่าของจริงมาก โปรดสังเกตวันที่ 5 พฤศจิกายน 2516 ยี่สิบเก้าปี เจ็ดเดือน กับอีก ยี่สิบเก้าวันที่ผ่านเลย เวลาที่ผ่านไปจริง ๆ แต่ไวเหมือนโกหก
จากคุณ : แมงฯ (ใครดี) - [30 ก.ค. 45 04:03:21 ]

ความคิดเห็นที่ 54
แอบซุ่มคอยดูรูปอยู่ตั้งนาน ในที่สุดก็สมใจ นางเอกน่ารักจังค่ะ (ต้องเลิกเล่นซ่อนแอบแล้วค่ะ กลัวคุณหมอปราณหาไม่เจอ) @^___^@
จากคุณ : ธราธร (ธราธร) - [30 ก.ค. 45 06:08:31 ]

ความคิดเห็นที่ 55
เย้...หาน้องธราธรเจอแล้ว มาให้กอดหน่อยค่ะ โทษฐานทำให้คิดถึง และเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะ ว่าคุณตุ่มสวยจริงๆ ทั้งคน ทั้งชุด ชอบรูปปีนเก็บมะละกอมากๆค่ะ และดูคุณแมงสิคะ ..หน้าชื่นเชียว..เอ...ทำไมไม่เห็นสูทฟ้าคะ หรือว่าฟ้าแล้วนี่ คคห.ที่ 46 ใครไม่มีหนวด ไม่รับเข้าแก๊งรึคะ คคห.ที่ 51 คุณจินตนา สุขสถิตย์หรือเปล่าคะขอบคุณรูปของชำร่วยค่ะ ที่นี่มีแผ่นอย่างนี้อยู่หลายแผ่นเหมือนกันค่ะ แต่ที่เหลืออีกสองพันแผ่นได้เป็นลองเพลย์ มีไทยอยู่นิดหน่อย ยังไม่มีเวลาถ่ายลงซีดีเลยค่ะ
จากคุณ : ปราณ - [30 ก.ค. 45 07:40:39 ]

ความคิดเห็นที่ 56
พี่แมงฯ พี่ตุ่มสวยจริงๆเลยค่ะ แล้วก็ชุดสีเหลืองมะปรางไม่เห็นน่าตลกเลย เข้ากับสีผิวพี่ตุ่มออก เจ้าบ่าวและพวกดันหัวเราะซะได้ ท่าทางพี่ตุ่มเป็นคนมือเรียวสวยนะคะ ดูท่าจีบนิ้วรำซะมั่ง คราวนี้รูปมาเป็นซีรี่ส์เลย พี่หมูแดงไปไหน มาดูเร็ว คคห ที่ 46 นี่คนไหน แดง ไบเล่ คะ หุหุ คุณริมเส้นขอบฟ้า - ขอต้อนรับเข้าสู่ เดอะ คลับ ค่ะ อิอิ
จากคุณ : bellissima - [30 ก.ค. 45 15:14:20 A:217.162.157.14 X:]

ความคิดเห็นที่ 57
ชอบรูปฝรั่งรำวงครับ ทำท่าเหมือนขี่มอเตอร์ไซล์คตอนทิ้งโค้ง พี่ตุ่มก็สวยนี่ครับ ไม่เห้นเหมือนทอมตรงไหน สวัสดีคุณริมเส้นขอบฟ้าด้วยครับ
จากคุณ : มูโจ้ - [30 ก.ค. 45 16:57:24 A:203.144.143.254 X:203.144.135.27]

ความคิดเห็นที่ 58
Theme From Love Story ครับ เป็นทีมรักอมตะทีมหนึ่ง ฟังกี่ทีก็ไม่เคยเบื่อ ยังปรากฏอยู่ในหนังใหม่ๆ เสมอ
http://www.angelfire.com/musicals/biblio2/17___Theme_From_Love_Story___Francis_Lai.mp3
*กรุณาเปิดเบาๆ เวลาดูรูปภาพประกอบด้วยนะครับ
จากคุณ : biblio - [30 ก.ค. 45 19:00:55 ]

ความคิดเห็นที่ 59
ซาบซึ้ง ชอบดูภาพแบบนี้จังเลยค่ะ
จากคุณ : - โอ้โฮ - - [30 ก.ค. 45 20:28:39 ]

ความคิดเห็นที่ 60
แย่งเครื่องคอมฯคนข้างๆไม่ได้เลยไม่ได้เข้ามาซะหลายวัน แม๊.. มาคราวนี้สะใจได้ดูรูปเยอะเลย พี่ตุ่มสวยนะคะ ชุดก็สวย คนก็สวย ทีแรกได้ยินว่าสีมะปรางสุกยังคิดว่าจะแช้ดกว่านี้ซะอีกแน่ะ สีนี้แหละค่ะสวยจริงๆ คุณแม่พี่แมงกะพรุนเลือกสีผ้าหรือพี่ตุ่มเลือกคะเนี่ย สีสวยจริงๆ
คำถามเรื่องย่อไฟล์รูปภาพคงไม่ต้องตอบแล้วมังคะ เพราะทำได้แล้วนี่นา หมูแดงก็ใช้ ACDSEE เหมือนกันค่ะ แต่ไม่ชอบใช้ Canvas ที่เขาพ่วงมา ใช้ตัว ACDSEE เลยจัดการได้ทุกอย่าง จะย่อ จะขยาย แปลงสกุล ปรับสี หมุนกลับหัวกลับหาง สะดวกค่ะ
จากคุณ : หมูแดงจ้ะ - [31 ก.ค. 45 03:07:57 ]

ความคิดเห็นที่ 61
ขอกรี๊ดค่ะ....มาเป็นซีรีส์เลย สะจาย...พี่ตุ่มสวยมากค่ะแต่ละชุดก็งามหลายจริงๆวันนี้ยุ่งนิดหน่อย เดี๋ยวแวบมาใหม่นะคะ

จากคุณ : JW (Chelsey) - [31 ก.ค. 45 04:35:54 ]

ความคิดเห็นที่ 62
ในที่สุดทุกท่านก็ได้พบกับ บ่าวสาวที่น่ารัก พี่แมงกะพรุนช่างมีความสามารถในการจัดเก็บสิ่งต่างๆ เหลือเกินนะครับติดตามมาตลอดแต่ไม่มีโอกาสมาแจม
จากคุณ : ทอม - [31 ก.ค. 45 08:29:54 A:203.152.50.81 X:]

ความคิดเห็นที่ 63
เอ่อ ตาม อ่าน มา นาน แล้ว ล่ะ ครับ แล้ว เมื่อ ไหร่ จะ ได้ เจอ ตัว จริง ๆ ของ ตัว ละ คร บ้าง ละ ครับ อยาก รู้ จัง
จากคุณ : อุ๊บ อิ๊บ - [31 ก.ค. 45 09:44:22 A:203.147.4.197 X:]

ความคิดเห็นที่ 64
โอ..โอ่...โอ้....มาช้าดีกว่าไม่มาครับ สะใจทั้งเรื่องและรูป เพื่อนๆพี่แมงฯหน้าดุ๊ดุครับ สวัสดีทุกๆคนด้วยครับ ผมก็เป็นแฟนพี่แมงฯเช่นกันครับ
จากคุณ : พิจิก27 - [31 ก.ค. 45 10:56:29 ]

ความคิดเห็นที่ 65
สวัสดีค่ะ...มาแอบดูแอบอ่านอีกแล้ว ขอบพระคุณสำหรับการต้อนรับเข้าสู่แฟนคลับ "เรื่องของฉัน"ค่ะ.....นางเอกแก่นแก้วน่ารักจริงๆค่ะ พระเอกก็สมาร์ทมากๆ จะรออ่านต่อด้วยใจจดจ่อนะคะ
จากคุณ : ริมเส้นขอบฟ้า - [31 ก.ค. 45 11:51:02 ]

ความคิดเห็นที่ 66
ยังงก็อ่านสนุก เช่นเคย ^_^.....
จากคุณ : GTW - [31 ก.ค. 45 22:18:39 A:202.133.172.100 X:]

ความคิดเห็นที่ 67
เมื่อวานว่าง ๆ เลยหยิบหนังสือเก๋า..เก่าเรื่อง “เข้าหาว่าข้าพเจ้าเป็นมาเฟีย” เขียนโดยท่านอดีตปลัดกระทรวงมหาดไทย ท่านชลอ วนะภูติ ซึ่งในหนังสือฉบับนี้ท่านชลอได้โค๊ตเนื้อเรื่องตอนต่าง ๆ ใน “รามเกียรติ์” เป็นเกร็ดประกอบไว้ในหนังสือของท่าน ฉันก็เลยโชคดีได้เกร็ดเกี่ยวกับการใช้มือของ “ทศกัณฑ์” ที่พวกเราเคยถกกันในความคิดเห็นต่อท้ายของตอนที่ 31 หรือ 32 นี่แหล่ะ จำได้ว่าเป็น คุณ GTW อ้อ…สำหรับท่านที่ยังไม่ทราบ คุณ GTW เป็นแฟนพันธ์แท้ของ “เรื่องของฉัน” ไม่แน่ใจว่าเป็นคนแรกที่อ่านเรื่องนี้หรือเปล่าแต่ที่แน่ ๆ เป็นคนแรกที่เข้ามาทิ้งความคิดเห็นต่อท้ายไว้ในเรื่องของฉันตอนแรกที่ปะลงในเว๊บบอร์ดแห่งนี้ จากนั้นเป็นต้นมาคุณ GTW ผู้นี้นี่แหล่ะที่เป็นต้องเข้ามาอ่านเป็นคนแรก ๆ เกือบทุกตอนและต้องทิ้งความคิดเห็นต่อท้ายเป็นกำลังใจให้กับฉันกำกับไว้ทุกตอน มาสังเกตเห็นในตอนหลัง ๆ นี่คุณ GTW แกพูดน้อยลงน้อยลงทุกที สงสัยจะฟังสาว ๆ เขาเม้าท์แตกกันเพลิน หรือไม่ก็เขิน หรือไม่ก็แย่งสาว ๆ คุยไม่ทัน เลยพูดน้อยลง น้อยลงทุกที จนตอนหลังนี้เข้ามานั่งยิ้มเป็นเพื่อนคุณธราธรเฉยเลย เป็นคุณGTW นี่แหล่ะที่ยกเรื่องมือยั้วเยี้ยของทศกัณฑ์ขึ้นมาว่าน่าขนลุก จากเกร็ดที่ท่านชลอโค๊ตมาในหนังสือเล่มนี้จึงนำมาบอกต่อกันไว้จะได้ทราบกันว่าทศกัณฑ์ใช้มือทำอะไรจึงรบแพ้สุครีพและหนุมาณ ทั้งที่ก่อนนั้นเที่ยวคุยโขมงไปว่า

อันมนุษย์มีสองมือ
ถือแต่ธนูศรกล้า
ฤาจะสู้เรา เจ้าลงกา
มีหัตถ์ซ้ายขวายี่สิบกร
แต่เสียท่าเพราะ
เมื่อนั้น
ทศเศียรสุริยะวงศ์ยักษา
ไม่รู้ที่จะต่อกร ฤทธา
ผู้เดียวพะว้าพวังใจ
เวียนวงหนีลงทางกงฉัตร
หลีกลัดมิให้เข้าใกล้
กรหนึ่งกอดนางมณโฑไว้
กรสองคว้าได้นางอัคคี
สิบเจ็ดกรอุ้มฝูงนางกำนัล
กรหนึ่งแกว่งพระขันธ์ชัยศรี
ขัดขวางทางที่จะต่อตี
อสุรีถอยรับวานร
เห็นไหม..จะไม่แพ้ได้อย่างไร มีตั้งยี่สิบมือ ใช้ถือพระขันธ์สู้ศึกเพียงมือเดียว อีกสิบเก้ามือใช้กอดจับผู้หญิงในสังกัดทั้งหลายทั้งที่เป็นหลวงทั้งที่เป็นอนุฯไว้ทั้งหมด..กลัวโดนแย่ง งานนี้ถึงรบแพ้ก็ยอม..ฮา
เรื่องของฉันตอนที่ 38 เขียนเสร็จแล้วจะเอามาปะที่เก่าเวลาเดิมโปรดติดตามอย่างได้พลาดนะครับ สนุกเหมือนทุกตอนยกตัวอย่างเป็นน้ำจิ้มเรียกน้ำย่อย:
พ่อเทพกับแม่ปัญญาและญาติข้างตุ่มไม่มีใครตามลงมาเลย ทุกคนให้ความเห็นสั้น ๆ ว่า “ย่านอีหลีตั๊ว บ่ไปนำดอก”และ
ทั้งป๋าและแม่ก็ตามมาขอร้องแกมบังคับให้ฉันและตุ่มชะลอเรื่องการจดทะเบียนไว้สักพักหนึ่งก่อนโดยอ้างเหตุผลซึ่งต่อมาในชีวิตการทำงานของฉันได้ยินจนเป็นเรื่องปกติทุกครั้งที่ผู้อ้างหาเหตุผลที่ฟังเข้าหูกว่าไม่ได้ว่า “เพื่อความเหมาะสม”และ
อ่อนนุ่มเนื้อหนังสนิทนิ่ม
จิ้มลิ้มน่ารักเป็นหนักหนา
เต้าตั้งดังดอกปทุมมา (เซ็นเซอร์…เซ็นเซอร์)
จากคุณ : แมงฯ - [1 ส.ค. 45 10:33:06 A:203.149.40.33 X:]

ความคิดเห็นที่ 68
อืมมม...มาช้าครับแต่ไม่เป็นไร คุณแมงฯ เคยบอกว่า " better late than never!" ผมจำได้แม่นครับ ฮ่า ๆ ๆ อ่าน ๆ ๆ แต่ชอบรูปปีน ต้นบักหุ่งครับ เท่ห์ดี
จากคุณ : เด็กช่างฯ [2 ส.ค. 45 01:18:49 ]